Het kostte me wel veel geduld, moeite, knappend bovendraad en 12 kapotte naaimachinenaalden, maar de quilt van Suzanne is helemaal doorgequilt. Op het laatst was ik zo gretig om het af te krijgen, dat ik niet goed op zat te letten en ik aan de buitenrand tot 2x aan toe een stuk achterkantstof dubbelgevouwen vast stikte, waardoor ik een paar keer hele krullen moest uithalen, maar net als bij een bevalling ben je al dit leed vergeten zodra je het wonder van een affo in je armen kan bewonderen. En hier een detailfoto: zoals jullie zien is het niet overal regelmatig en om de haverklap aan en afhechtingen te zien, maar in het grote plaatje valt dit niet op.  

It took me a lot of patience, breaking thread and breaking 12 needles (because of too much gluespray), but I finsished quilting Suzannes quilt this evening. I got sloppy in the end and stitched folds in the backingfabric on the sides, so I had to take out a few curles and redo the stitching, but like giving birth, in the end all’s forgotten, when you hold your baby in your arms. I’ll finish the binding tomorrow, which is already cut into strips, and when that’s done I can start thinking about making a quilt for Tim, in black & white. I still don’t know which patern to use, one can have to much inspiration. Morgen naai ik de bies er rondom en kan ik aan de quilt voor Tim beginnen, ik zit in tweestrijd welke dit gaat worden, je kan ook teveel inspiratie hebben.

De kermis is in de stad, en het is voor ons de goedkoopste sinds we kinderen hebben, want alleen Evelien is er naar toe geweest; de andere 2 hebben er geen zin in, gek he. Voor Perry is het ultieme kermisgevoel de tanden zetten in een vette oliebol, een bosje paling kopen en zuurstok en kaneelstokken kopen. Die stokken zijn zo dik en hard, dat er grof geweld aan te pas moet komen om er een stuk van af te krijgen, maar ze zijn wel lekker.

’t Was vroeg opstaan vanmorgen,om half 9 stonden de tuinmannen voor de deur; de heggen staan er weer strak bij en de leibomen bij de oprit zijn nu als een haag gesnoeid, strak maar niet te netjes. Morgen koffie drinken op de veranda van het tuinhuisje en met een stitcherie erbij even nog genieten van het mooie weer, overmorgen is het al weer een stuk kouder en lijkt het gedaan met de zomer.