pureren en naaien

Allereerst even onze kletsende douchemat laten zien, zo gezellig: elke keer als ik in de badkamer kom verrast het miauwtje me weer. Wat ligt er nou lekkerder dan op een door vloerverwarming opgewarmde zachte mat in een rustige en warme omgeving? Zopje weet het wel, hij is er de laatste dagen vaak te vinden. Zopjebadmat

Zipje heeft het ook een tijdje gedaan, zelfs in het lege bad had hij het naar zijn zin – ik denk dat de vloerverwarming hieronder het ook lekker warm maakt- maar nadat hij een paar keer is opgesloten in de badkamer doet hij het niet meer. Ook in de wc zal je hem niet meer vinden zomaar, hij heeft er een avond heel lang voor moeten miauwen eer we door hadden dat het gemiauw daar vandaan kwam.

Pureren, waar slaat dat nou op? Nou, op Perry’s eten, bijna alles moet eerst in de pureerbak van Braun klein gemalen worden, anders krijgt hij het niet weg. Saucijsenbroodjes eerst opwarmen en dan in 3 stukken pureren, het ziet er niet uit maar ruikt zalig en het hapt heerlijk weg. En vanavond aten we dus frites met sla en biefstuk (voor Perry tartaartjes), nou, gewoon per onderdeel gepureerd en zo lagen er 3 hopen prut op Perry zijn bord. En het smaakte heerlijk. Alleen was ik vergeten dat een tartaartje al gemalen biefstuk is, dat drong pas door toen ik het ding in een paar stukken aan het pureren was. Nou ja, beetje jus er over en smikkelen maar.

En dan over dat naaien, niks dubbelzinnigs hier aan (dat kan ik Perry toch niet aandoen?) , nee, het gaat gewoon over machinaal naaien, met de naaimachine aan mijn werktafel in mijn naaikamer. Van de werktafel was tot vanmiddag niets te bespeuren, helemaal bedolven onder een almaar groeiende stapel van lapjes, tijdschriften, herstelwerk, tussenvulling, doosjes garen, patronen (nee mama, ik heb die van jouw nog niet gevonden, die van de zee van McKenna) tasjes met stof en ga zo maar door. Ook een vak apart hoor, dit stapelen: als je het niet goed doet gaat de hele boel schuiven en heb je zo op de grond nog een stapel. Je snapt dan niet waar die stapel vandaan komt, want op de tafel ligt nog zo’n stapel.

Maar nu lekker niet meer; Naaikamer ik ben met een paar troostblokjes bezig, eenvoudig stroken snijden en naaien.

jaja, okay, het ziet er nog steeds uit alsof er een bom ontploft is rechts. Dat ga ik morgen aanpakken, alles op zijn tijd.

Op dit moment zit Zopje op tafel, dat is lang geleden dat hij dit heeft kunnen doen zonder dat hij hierdoor een aardverschuiving teweeg bracht.Minstens 1½ jaar? Zopje1 Zopje2_1 Zopje3_1 Dan moet alles toch even bekeken worden. Zopje5

0 gedachten over “pureren en naaien

  1. Yvonne

    Hé, dat ziet er toch al opgeruimder uit.
    ‘k Heb toch zo’n medelijden met die arme Perry! Kan hij wel eten zonder dat jullie zitten te gniffelen?

  2. Marjolein

    Ja nou hoor, zielig voor Perry!! Is de pijn al wat weggezakt? Hoop het maar, want het lijkt me echt geen lolletje wat hij heeft ondergaan. Ik zal maar geen foto laten zien van mijn naaikamer, wat gaat dat stapelen snel hé. Vooral als je met wat bezig bent, en allerlei stofjes tevoorschijn haalt, om te kijken of het erbij past. Dat opbergen achteraf duurt altijd “even” bij mij.
    Groetjes, Marjolein.

  3. Marlies

    Oh wat een beeldschone kat is dat toch zeg!!!!! I’m in love!!! Ik ben ook heel nieuwsgierig naar dat borduurwerk naast de klok! Enne…mijn werkhokje ziet er ook ongeveer zo uit , wat onder de tafels ligt zie je toch ook niet , binnenkort gaat ons laatste kind de deur uit , ik pik dan zijn kamer ook in , een muur wordt gesloopt en zo krijg ik me toch een grote kamer , heerlijk , kan ik nog meer troep kwijt!!!!!!
    Groeten van Marlies