Het was koud met veel wind en af en toe regen, toen ik vorige week op de markt liep en de verleidingen in deze breikraam niet kon weerstaan. Ik zag een leuk vest en de wol voelde zo lekker aan, zo warm en zacht, die moest en zou ik ook gaan maken. Met de mogelijke waakperioden bij Jan in het verschiet leek het me beter om breiwerk te hebben dan stitcheries of een borduurwerk, ik heb hele nachtdiensten al breiend doorgebracht bij kaarslicht.
Ik wilde dit vest in andere kleuren maken, wit kleed niet bepaald af, wat Gordon ook zegt. Dus donkerblauw voor de mouwen, boorden en kraag en paars/groen/blauw voor de body. Op pen 9 breid het lekker weg, zo vertelde de verkoopster, in een week heb je hem makkelijk af, zei ze en dat zag ik graag voor me.
Waar zat ik met mijn verstand? Op de foto zie je het resultaat van een uurtje breien, voorpanden en achterpand aan elkaar, nog geen 10 cm hoog en 1 bol wol is bijna op. Zie je al die knotjes op de draad, ongeveer 2 cm lang zijn die en ze blijven zo lekker hangen.
Ik zat te klooien met de naalden in mijn stoel, ik stootte steeds tegen de armleuningen aan en dat schoot niet op. Al dus doende ben ik maar verder op rondbreinaalden gaan breien, ik brei niet op de geijkte manier zoals je op school heb geleerd, maar op de ‘continental’ manier, zoals op onderstaand filmpje te zien is; eerst toont ze je de ‘gewone’ manier en dan laat ze zien hoe makkelijker het op de andere manier gaat. Maar of het vest over een week klaar is betwijfel ik, ik heb ook nog stumpworkhuiswerk te doen (rupsje en vlinder nog).
Vanmiddag is de crematie van Jan, na eerst een kerkdienst alwaar Tim en Evelien naast de kist meelopen, samen met andere neven en nichtjes van Jan. Evelien en Suzanne hadden al wat nets om aan te trekken, voor Tim zijn we gistermiddag gaan winkelen; hij wilde ook een net pak net als zijn vader, het is een donkergrijze geworden met een lichte streep erin, een sportief aandoend pak waarvan hij het colbertje ook op een spijkerbroek kan dragen. We verlieten de winkel met ook een wit overhemd, zwart/grijze stropdas en een wollen overjas, want het is niet warm in een kerk. Nette schoenen had hij gelukkig al, nog van dansles. ’t is wel een hele gewaarwording om je zoon zo te zien, kind af he.
Toeval? Dat noppen-wolletje zag ik vanmiddag nog (sjaal van Marleen). Afmaken die vest!
En een trieste dag is weer voorbij …
mooi vest, ik heb het gezien op de beurs in Rotterdam en heb ook 2 noppenbollen meegenomen .. en het ligt nog steeds in een plastic zak ….. en het vest mag toch ook in twee (of drie) weken af zijn ?