Op het kleine dakje bij de voordeur lag veel blad en een paar takjes van de afgelopen stormen, en het water zag groen, dus trok ik mijn stoute schoenen en sokken uit en klom weer door het raamkozijn. Alles wat geen water was gooide ik over de rand, het belande als compost in de plantenbakken naast het pad bij de voordeur, en het water bezemde ik richting het afvoerputje.
Het groene was algengroei, het was erg glibberig en op blote voeten lopend deed ik extra voorzichtig. Het dak was dusdanig gelegd dat het water niet vanzelf naar het putje kon weglopen, beetje raar gedaan. Ik bezemde me dus suf tot het dakje helemaal leeg was. Tot de volgende regenbui 😅
Evelien gaf me een takkenschaar aan via het raam, zodat ik de overhangende takken van de Japanse kers kon afknippen, dat zal wel wat schelen bij de volgende storm wat betreft blad op het dak. De takken weerspiegelen mooi in het water.
En toen was het weer weekend, en ik kon tot de avond mijn klusserdeklus aandrang onderdrukken, maar na het acht uur journaal moest ik gewoon even wat doen. Ik was die middag met het reorganiseren in de garage een stuk gaatjesboard tegen gekomen, en ik wilde wat uitproberen. De magneetstrip die ik tegen de kast had geplakt met nanotape was vorig jaar met een klap op de grond gevallen, inclusief alle scharen die er op zaten. Een lege garenklos sneed ik in stukjes om als afstandhouders te kunnen fungeren
tussen plaat en kast
Ik knipte en boog zondag stukjes draad om, om zo haakjes te krijgen, want de grote S-haken konden niet de bocht maken in de kleine gaatjes, en kijk wat fijn en overzichtelijk het nu is!
Boven hangen de scharen voor papier en daaronder voor stof, hoeveel scharen heeft een mens eigenlijk nodig? Maar weggooien is ook zonde. Ik zal eens kijken welke weg kunnen, en dan gaan ze naar de kringloopwinkel.
De spullen aan het blauwe rek aan de muur hing ik ook wat beter, een beetje orde moet er zijn, de vele linialen kregen meer ruimte, zodat ik niet alles er steeds af moet halen omdat ik net de achterste moet hebben.
En al die tijd lag Jon heerlijk te slapen oude snijtafel/commode
Ook toen ik deze puinhoop op mijn bureau opruimde. Hij schoot pas in actie toen ik iets in de la van de snijtafel wilde stoppen, daar zat namelijk ook het doosje met kattensnoepjes in.
Sophie speelt hier met haar spiegelbeeld, zou ze al doorhebben dat ze zichzelf ziet? Vast wel.
Weer druk aan het klussen geweest om je energie kwijt te raken. 😉
Inderdaad handig zo met beide gaatjesborden om je spullen op te ruimen. Maar als ik jou was,zou ik geen scharen wegdoen want dan zul je zien dat die je weg doet,toch erg handig zijn.
Inderdaad een heerlijk kind jullie Sophietje.
Een mooie dag vandaag en groetjes, Truus uit Drenthe
Opgeruimd staat netjes is al een oud gezegde.
Je hebt wel eer van je werk !
Sophie voor de spiegel, hahaha.
Groetjes.
Leuke en gezellige blog Shirley!