Niks te vertellen?

Nou, dan kan ik jullie toch wel wat laten zien (hoewel, de dag dat ik niks te vertellen heb nog moet komen, maar of hetgeen ik jullie te vertellen heb zo boeiend is om aan te horen, dat is de vraag). Als iemand een over-all quiltpatroon zoekt, en geen meander-krul-echo werk meer kan aanzien, moet hier maar eens kijken

pak een papier en potlood, en probeer het eerst zo uit. Zodra het een beetje vlot op papier komt, dan gaat dit met de naaimachine ook lukken, met een mooie variërende kleur. Eerst zie je het veren/blad motief; bij een grote beddenquilt zou ik het patroon niet te klein maken, je wilt immer geen plank op bed hebben, toch? Maar dan komt de hook&kisses, enig patroon, en wat te denken van deze

voor een meisjesquilt, ik zie het zo voor me voor. En als je meer filmpjes van deze dame wilt zien kan je hier klikken.

0 gedachten over “Niks te vertellen?

  1. Heleen

    Als je dat zo ziet dan lijkt het zo makkelijk. Maar ik vind het toch moeilijk. Ik loop altijd gelijk vast en weet dan niet meer welke kant ik op moet. Jajaja ik weet het oefenen oefenen oefenen maar dan nog. Ik vind het zo enorm knap als mensen dat zo uit de mouw schudden.

  2. Shirley

    Wat helpt Heleen, is een papiertje met de tekening van je probeersel naast je naaimachine te leggen, voor het geval je denkt “wat nou?” En de volgende tip is -net als met autorijden- niet kijken wat er vlak voor je willen gebeurt, maar kijken waar je naar toe wilt gaan. Anticiperen. Tijdens het stikken al de uitweg zoeken als het ware. En als je vastloopt, is er niemand die je tegenhoudt om precies in de heengaande stiklijn terug te stikken tot je weer verder kan.