Loki kwam dinsdagavond met haar bekje vol muis doodleuk de kamer binnenlopen, het was een warme avond en ik had bij thuiskomst van de bee de schuifpui lekker wagenwijd open gezet. Ik vloog uit mijn stoel en wilde Loki met muis en al naar buiten jagen, maar van schrik liet ze de muis los en keek ze me aan met grote ogen. Helaas was het geen dode muis, het beestje rende weg en het kwartier erop probeerden mijn man en ik de muis te pakken te krijgen. Loki stond erbij en keek er naar, en stak geen poot uit om te helpen, ze dacht vast dat we lekker aan het spelen waren. Het zal niemand verbazen dat de muis sneller was dan wij, het leek wel een slapstick toen we bijna alle meubels verschoven, aan gordijnen schudde, kussens opzij en tassen van de grond halend. Uiteindelijk schoot het mormel tussen de LP’s door tussen de muur en de kast, en hield het zich achter de kast schuil. Ik haalde alle LP’s uit de onderste schap van de kast om zicht te hebben op het gebeuren, en om te voorkomen dat er aan geknaagd ging worden.

En toen namen de katten het van ons over, ze hielden de kast nauwlettend in de gaten, Arya kan er net niet bij

Loki wordt afgelost door Jon om even wat te gaan drinken, “Arya kom gauw, ik zie hem”,

“waar dan Jon, ga eens opzij”

Loki hoorde van de opwinding en nam haar plek weer in, Jon ging aan de andere kant kijken, en weer kon Arya niets zien

“bekijk het even”, dacht Arya toen, “ik ga eten halen”

Jon klimt plots omhoog en zit te graaien tussen de kast en de muur: “Loki ik heb hem naar beneden gejaagd, kan je er nu wel bij?” Loki zit te dagdromen, muizen vangen gaat buiten toch wel fijner, daar zitten geen kasten in de weg.

Zopje komt poolshoogte nemen, “Hopeloze toestand, been there, done that”

Drukte alom, het muisje lijkt omhoog te klimmen

en zakt weer af, Arya moet even de wacht houden terwijl er overleg wordt gepleegd

Volgens Loki is de enige optie dat de mens de kast even van de kant af trekt, ik dacht het niet meisje.

Het muisje liet ’s avonds wel even zijn neusje zien, maar liet zich niet pakken.  Donderdagochtend controleert Zopje de stand der zaken, “Tamtamtaaamtadam”

“Nee, hier ook niet”

“Zal ik me wel vergist hebben”

Jon wist niet dat geduldig wachten zo vermoeiend kon zijn

Arya denkt wat te zien

maar nee, het is de weerspiegeling van haar eigen persoontje, wat is ze toch mooi

wordt vervolgd