Gistermiddag was ik bij het postkantoortje bij de boekwinkel met een stapeltje enveloppen met kaartjes er in,  en een dikkere grote enveloppe met stof er in, en ik legde de dikke enveloppe op de toonbank. “Kunt u deze enveloppe voor me frankeren, alstublieft”, vroeg ik netjes aan de meneer die daar werkte en zich duidelijk heel belangrijk voelde; hij keek met een “hohoho” blik van de enveloppe naar mij: “Nou, mevrouwtje, dat gaat als pakketje gefrankeerd moeten worden, want dat past niet door de gleuf!”, en hij hield de enveloppe voor een plastik frame dat de afmeting van een door de post goedgekeurde gleuf voorstelt. “Ziet u wel mevrouwtje, dat gaat zo niet, en bij de post zijn ze hier heel erg streng op.”

Nog 1x “Mevrouwtje” zeggen, en ik trek hem over de toonbank, eens laten zien hoeveel spierballen ik wel niet heb. Maar nee, ik ben goed opgevoed, laat liever mijn verbale spierballen zien, of mijn vindingrijkheid, net wat het eerste boven komt drijven.

“Mag ik de enveloppe even terug?”, vroeg ik op dwingende toon, en aan de reactiesnelheid van de man te zien had hij thuis niet de broek aan. Ik trok de plakbandhouder naar me toe, en plakte toen hup-hup-hup de randen van de enveloppe een eind over de enveloppe heen vast, waardoor hij centimeters smaller werd, en overhandigde hem de enveloppe weer. De man keek me met afgrijzen aan, en toen hij begon tegen te sputteren met  “Maar wat doet u….”, was ik al klaar. “Zo, probeert u het nu nog maar een keer”, en hij moest toegeven dat de enveloppe er nu wel door ging, “Het gaat maar net.”, zei hij, het laatste woord willen hebben. “Net is ook een meske”, was mijn repliek, een typisch Brabantse uitdrukking die nergens op slaat, maar ja, om dat te snappen moet je denk ik een echte Brabander zijn. Hij frankeerde hem en ik betaalde hem, en weg was ik.

Zopje snapt er niks van, ligt er elke avond een quilt op de grond, hij durft (of wilt) er niet op te slapen, elke morgen springt hij van mijn bureaustoel af die bij de naaimachine staat. De sterren zijn ook allemaal klaar, en nu eens kijken hoe ik de andere blokken ga doen, een hele uitdaging, maar Zopje wilt me hier wel bij helpen, hij zit er al klaar voor, nu ik nog.