Het grote opruimen is begonnen; Evelien heeft al een vuilnisbakzak vol zooi van haar kamer geruimd, en ik heb al het grootste deel van mijn naaikamer opgeruimd. Morgen net nog even mijn bureau en computerkast ordenen en dan kan ik doorgaan naar de volgende ruimte, onze slaapkamer. Waarom ruim ik toch niet gewoon gelijk op, zodra ik iets in handen heb om op te bergen moet ik het ook echt opbergen en niet zolang even op het tafeltje in onze slaapkamer bij het raam stallen. Dit tafeltje werkt zodra er ook maar 1 rommeltje op ligt als een magneet voor alle rommeltjes, het groeit haast vanzelf. Op zich wel weer makkelijk, want als je wat kwijt ben hoef je maar op 1 plek te zoeken. Maar nee, niet goed, ik moet alles op zijn eigen plek leggen; boeken in de kast, sokken in de la, eenlingsokken met de andere eenlingsokken herenigen, haarelastiekjes in het bakje in de badkamer, de giroafschriften van de kinderen op hun kamer leggen, die ene vork terug in de bestekla -of vaatwasser?-, de maandverbandzakjes -die goddank ongebruikt zijn- in de kast in de naaikamer, de kapotte lamp gewoon in de container mikken, de muis van Zipje weer in de garage leggen en dan is het een kwestie van dagen en dan ligt-ie weer in onze kamer op bed en zo kan ik nog een heel blad vullen. Maar eerst zal ik de onderlakens die ik net uit de wasdroger heb gehaald en bovenop de spullen op het tafeltje heb gelegd op ons bed leggen, dan kan ik lekker gaan slapen, want wintertijd of geen wintertijd, mijn hoofd zegt me dat het bedtijd is.