Het quilten staat hier op een laag pitje, eigenlijk kan je al niet eens meer over pitje spreken zo laag! Om wat inspiratie op te doen heb ik gisteren in quiltbladen gekeken, op quiltsites gesnuffelt en de lapjes tevoorschijn gehaald die ik in Velthoven had gekocht en nog in hetzelfde zakje zaten en op dezelfde plaats lagen als waar ik ze -uitgeput van de autorit- neer had gelegd. De dip zit erg diep, maar mijn hart begon al wat sneller te kloppen bij het aaien en ruiken aan de lapjes. Nu gaan jullie me niet vertellen dat jullie niet ruiken aan nieuwe stof? Dat ruikt zo lekker, soms ruik je de winkel erin terug ☺ ja, ik heb een enorme fantasie en misschien ook wel een goed werkende geurgeheugen, als zoiets bestaat.

Heel soms vang ik een luchtje op en dan ben ik opeens weer de kleuter op de boot van Australie naar Nederland; de overtocht duurde 6 weken dus die lucht zit er in gebakken. Een beetje een machinekamerluchtje denk ik.

Als ik nu aan mijn vingers ruik, dan ruik ik makreel die ik net heb ontdaan van vel en graat; hij was supervers en dan is-ie zo lekker, boterzacht. Het smelt dan gewoon op je tong, en Suzanne stond dan ook kwijlend naast me om af en toe een stukje te bietsen, ’t was net een jong vogeltje; van de 2 makrelen is minstens een halve al opgegaan tijdens het schoonmaken! Morgen eten we die op brood,  gewoon met een snufje peper, zalig.

Alhoewel… Dit recept is zo te lezen het proberen waard, ik heb hiervoor alles in huis en denk dat we morgen maar iets anders op brood gaan doen ☺ Lekker makkelijk, zeker als je een laag pitje hebt.

  Deze 2 foto’s heb ik gisteren genomen in de tuin van onze ‘oude’ huis, na het ‘gras’ maaien (doe ik normaal elke week). Het was meer onkruid en uitlopers van de Rhus dan gras, maar het zag er na afloop toch redelijk netjes uit.

Ik heb via-via een meneer gevonden die elke maand even met tuingereedschap door onze tuin wilt lopen; hij heeft kennis van zaken zodat ik niet bang hoef te zijn dat er volgend jaar niks meer bloeit, en hij is ook weer niet zo gruwelijk duur dat we er failliet aan zullen gaan. De tuin is toch het visitekaartje van een te koop staand huis he.  Het valt trouwens wel tegen hoor, dat er al een jaar nog niemand is geweest om te kijken. De huizenmarkt voor deze prijsklasse ligt echt op zijn gat in Roosendaal, balen hoor.