Vrijdagmiddag gingen Ellie en ik naar de handwerkbee bij Quiltshop Leur, alwaar Ellie aan haar kerstmannen werkte, zijn ze niet beeldig? Van vilt gemaakt.

Ik pakte mijn stitch journal weer op na lange tijd, ik borduurde eerst nog wat vergeet-me-nietjes met Franse knoopjes van een meerkleurige Perle cotton van Wonderfil, en daarna met 3 draadjes DMC borduurgaren Franse knoopjes om zo witte gipskruid bloemen te maken.

En ter afwisseling naaide ik er ook fijne witte glas kraaltjes op. Ik was mijn fijne witte naaigaren vergeten mee te nemen, maar gelukkig zaten er aan de volle tafel (10 stoelen bezet) genoeg dames die op mijn vraag van wie ik een draadje mocht hebben gelijk in hun bakjes, tasjes en zakjes op zoek gingen naar een klosje garen. Janette had de hare als eerste te pakken 😉 en zo kon ik aan de slag gaan met de kraaltjes. Het was een gezellige groep met een paar nieuwe gezichten, nou ja, nieuw, ik kende enkele dames nog van vroeger, van de Dotten quiltweekenden en van toen ik nog les gaf ergens in het begin van deze eeuw 🫣

Een rondje door de winkel leverde me deze prachtige dubbele stofstalen op, dus wat je ziet met die twee witte kaartjes is er een; ik kocht er twee. Ik weet nog niet wat ik er mee ga doen, mooie tassen maken, of een bloes/tuniek, als ik het zwarte poplin combineer zal er vast iets moois van gemaakt kunnen worden

Per stofstaal zit er een lang breed stuk randstof bij, is het geen beauty?

Jon was er mee in zijn nopjes, de kleuren staan hem zo goed, geen zwarte poplin bij nodig, gewoon niks meer aan doen.

Ik kwam op het idee voor tasjes omdat Evelien me een beetje heeft aangestoken met haar tassen, van het linker tasje heeft ze er drie gemaakt, een voor zichzelf en de andere voor Suzanne en Yvonne. De rechtse is een rugzak, het bruine leer is echt leer van wat eens een stoel was. Vanwege de dikte van het leer was dit een “eens maar nooit meer” project, leernaalden braken, machine kon het niet aan, met een vette braam op het steekplaatje van haar naaimachine als stille afgevoerde getuige, hij moest vervangen worden.  Gelukkig had de Elna Lotus er minder moeite mee en kwam de tas af.  

We zijn vorige week samen naar de kringloopwinkel geweest, ik had D-ringen en sluitingen/rits nodig voor een kleine tas in wording; zie hier de stoffen die ik gebruik.

Want waarom iets nieuws kopen als je het materiaal van een tweedehands tas kan gebruiken? Ze verkopen bij de Kringloopwinkel tasjes en tassen met de nodige hardware vanaf 1 euro, het tasje wat ik kocht en sloopte kwam op net geen 3 euro, en ik ga behalve het hardware ook de riem gebruiken.

Dus we gingen de deur uit voor tasjes, Evelien slaagde ook goed, maar vrijwel gelijk bij binnenkomst liep ik tegen een lamp aan die me gelijk beviel, er was niks mis mee, nou ja, een paar butsjes helemaal onderaan op de voet, maar geen hond die dat opvalt. Nu natuurlijk wel, een ieder die dit blogje heeft gelezen en bij ons komt, gaat gelijk de butsen bekijken, jonge jonge, wat een butsen. En voor maar €15,- kon ik hem niet laten staan. Ik loop al een hele tijd met het plan dat er een lamp moet komen in de hoek naast de bank, maar de ene keer dat ik hiervoor ging kijken vielen de prijzen me zo tegen dat ik dacht “Laat maar”. En wat kan een mens blij worden van een mooie energiezuinige LED lamp hè,

Ik vooral 😂 Evelien zei: “Waarom verbaast het me nou niet dat je met een lamp bent thuisgekomen?”
Hij geeft fijn licht, niet idioot fel, maar ook geen kaarslicht sterkte, op onderstaande foto goed te zien.
En oh ja, ik zou het helemaal vergeten te vertellen maar ik heb het voetenbankje een nieuwe hoes gegeven, wat er op zat was op diverse plekken doorgesleten. Ook de kattenpoef (buiten beeld) kreeg een hoes van dezelfde meubelstof, gekocht bij de Stoffenkoning in Rucphen. 

Manlief heeft de lamp en bekleding nog niet in het echt gezien, maar dat gaat aanstaande zaterdag als alles goed is wel gebeuren tijdens een verlofdag. Hij is vandaag opgenomen in het revalidatiecentrum in onze woonplaats, vanmorgen en vanmiddag waren de intakegesprekken met verschillende disciplines, en vanaf morgen gaat hij dan flink aan de bak. Werken aan conditie, balans en zelfredzaamheid, de arts schatte in dat zijn verblijf wel een maand kon duren. De opname in het revalidatiecentrum zou vorige week donderdag al zijn geweest, maar het werd vroeg in de ochtend op de dag zelf afgezegd vanwege spoedopnames, ik kreeg het te horen toen ik op de afdeling aankwam om manlief op te halen, en dat viel vies tegen 😢. Maar gelukkig belden ze vrijdag dat ze maandag een kamer voor hem vrij hadden. Op de warmste dag van het jaar, 33°C 🥵 gelukkig was het aangenaam koel in zijn kamer. Wat een dag 😅