klabang

Vanmiddag was het flink aan het hosen toen ik de stad in moest, en dus met de auto gegaan. Vanmorgen had ik al een half uur gefietst (Suus naar school gebracht), ’t was toen nog heerlijk weer, helaas had het niet lang geduurd. ’t Was marktdag vandaag en de parkeergarage was al behoorlijk vol, enkel op de bovenste verdieping was er nog plaats; toen ik de laatste helling had genomen en de krappe bocht naar rechts maakte hoorde ik een geknetter en geknal, ik schrok me lam. Zo krap had ik die bocht toch niet gemaakt dat ik de helft van een reling had meegenomen of zo?? Ik keek in mijn spiegeltje achterom maar zag niks liggen en toen ik uitstapte en snel naar de rechter achterkant van mijn auto keek zag ik ook niks, maar schrok me wel lam… van de volgende donderklap! Het was heftig aan het onweren zonder dat ik de flitsen zag. Ik moest lachen om mijn eigen schrikachtigheid en voelde me behalve onnozel ook heel erg opgelucht.

Morgen gaat Suzanne voor 4 dagen op schoolkamp, nog geen kwartier fietsen van huis vandaan in de bossen; ze heeft er heel veel zin in! Ze vertrekken van school vandaan in groepjes van 6 man, de bagage wordt in een grote wagen meegenomen. Als ik ze morgenochtend bij school uitzwaai en snel naar huis rijd, dan kan ik ze thuis vanaf het balkon nog een keer uitzwaaien ☺ ‘k Zal proberen foto’s te maken.

0 gedachten over “klabang

  1. Marie-Thérèse

    Ik ben in de parkeergarage hier ook al een paar keer uitgestapt om mijn banden te controleren, omdat de auto zo hobbelde bij het wegrijden :o) Maar er is iedere keer niets aan de hand, gewoon een ongelijke vloer…..
    En veel plezier voor Suzanne.

  2. dineke

    Da’s wel humor, zo’n schrik reactie in de parkeergarage.
    Heel veel plezier voor Suzanne. Dat zal wel een stilte thuis geven. 1 kind weg vind ik altijd zooo stil.