Lente, de katten genieten volop van de bloemetjes en het frisse groen, en proberen indringers duidelijk te maken dat dit hun tuin is, maar deze kater heeft er geen oren naar en loopt rustig langs de struiken, hier en daar even trillend met zijn staart urine sproeien, getver. En Sherlock kan niets anders doen dan toekijken, zo frustrerend.
Gezien de vele krabwondjes heeft Sherlock het de laatste tijd echt geprobeerd, maar hij kan deze kater niet de baas.
En Jon? Die zat uit het zicht van de kater te wachten tot deze weer weg zou gaan, hij is niet zo macho en heeft het er wel moeilijk mee; veel stress wat zich uit in veel likken en krabben, en de plukken haar vond ik door het hele huis. Met een FeliWay stekkertje in de kamer en af en toe de ruimtespray hiervan gebruikend lijkt het ergste achter de rug.
Ik had in de Nextdoor app van onze wijk een melding gemaakt van deze kater, castratie zou al heel veel schelen. Natuurlijk niks gehoord van de baasjes van de kat, maar ik heb hem nu al een tijdje niet meer gezien. Wel een rood-witte kat, maar Fay heeft deze met een felheid waarbij de rillingen over mijn rug liepen weggejaagd, wat kan ze een keel opzetten zeg. Tevreden kijkend liep ze terug naar de schuifpui, stoer geëmancipeerd wijfie. Jon lag op dat moment in diepe rust op de strijkplank in de bijkeuken.
De plank met kattendoorgang kon met het warmere weer ingezet worden, iedereen blij, alhoewel, Sherlock maakt er een spelletje van
Jon wilt dat ik de schuifpui even voor hem opent, hij heeft hier helemaal geen zin in
Gelukkig vindt Jon later weer zijn gevoel voor humor terug en spelen ze samen tikkertje in de tuin, waar Fay ook met grote sprongen overal overheen rennend aan mee doet. Later liggen de twee mannen uitgevloerd naast mijn stoel, Sherlock onder in beeld, terwijl Fay eigenlijk nog wel wilt spelen
De volgende dag was het frisjes en was de schuifpui dicht toen Jon al wauwend (dan roept hij wauwwauwwauw met een diepe stem) aan kwam lopen met een vette muis in zijn bekje, en bleef voor de deur stilstaan. Shit, dicht, en hij liep naar de zijtuin, kijken of daar het raam wel geopend werd voor hem en zijn snack. Helaas ging die vlieger ook daar niet op, hoe wanhopig hij ook keek. Hij legde de muis midden op het grasveld en keek om zich hee, hij leek te zoeken naar getuigen van zijn mooie vangst, en in afwachting op publiek ging hij erbij liggen.
Een tijdje later hoorde ik beweging bij de ex-groentetuin, en zag Fay spelen met de dode muis, gezien het formaat leek het Jon zijn muis.
Ze ging er helemaal voor
En at hem daarna op 🤢
Ik zag dat afgelopen febr. in Amerika quiltcon was geweest, een quiltshow met moderne quilts. Een quilter maakte vele foto’s en deze zijn hier te zien. Ook in Frankrijk en Nederland waren quilttentoonstellingen, mocht ik hiervan albums tegenkomen, zal ik ze delen.
Ik heb afgelopen weken nog niks creatiefs gedaan om te laten zien 😩
Wat een hoge sprongen kan Fay maken!!!
Maar duimen dat het gauw beter weer wordt en we buiten kunnen zitten.
Rustige avond en groetjes, Truus uit Drenthe
Faytje!!! Wat ben je toch een schatje en zo stoer.