Zo grappig om te zien hoe brutaal Fay begint te worden, de staart van Jon is ook wel heel aantrekkelijk, en Puk komt ook kijken

ze mept gewoon terug als Jon haar een speelse tik geeft
hier heeft Fay haar balletje op het quiltje gegooid en probeert het er nu vanaf te krijgen

Puk ligt nu regelmatig bij Jon te slapen, of ze zitten naast elkaar naar buiten te kijken vanaf het kussentje op de grond bij het raam naast het kasteel, als je heel goed kijkt zie je ze zitten

Ik ging even op de bank zitten en had in no time gezelschap, eerst alleen Fay

En wat later Puk

en Sherlock keek vanaf de vloer toe

En Puk is de rust zelve

Jon springt op tafel en Fay gaat er gelijk naar toe, maar als hij haar dan besnuffeld kijkt ze geschrokken op, “zeg er eens wat van”,

Jon doet verder niets en blijft rustig zitten,

na een tijdje springt Fay terug op de bank, afgeleid door de activiteiten van Puk, hij rende over de rugleuning achter de kippenquilt langs die hevig heen en weer bewoog
Gelukkig moedigde de bewegende quilt de kleintjes niet aan om hiermee te spelen, Fay heeft zo haar vaste plek, zo bovenop de rugleuning, hier ligt ze ‘s avonds vaak

Maar ook op de bureaustoel, als Jon er niet op ligt

Gisteravond laat waren we Puk kwijt, het ene moment stond hij nog toe te kijken hoe ik voor de nacht de bakjes vulde, maar toen ik naar de garage liep zag ik hem niet meer, vast naar boven gerend, dacht ik nog. Ik zette de schaaltjes voor Jon en Sherlock neer en sloot de deur, en in de keuken zette ik de twee schaaltjes voor Puk en Fay neer. Fay viel gelijk aan, maar waar was Puk? Toen ik hem boven ook nergens zag, kon het niet anders dan dat hij in de garage was, maar ik ging er niet kijken omdat dit voor teveel onrust zou zorgen. Fay liep hem te zoeken in de woonkamer, keek onder de bank, achter het kasteel en rende een paar keer naar boven.

Het was een hele rustige nacht, geen getrippel of geluiden van spelende katten, en toen ik vanmorgen de bijkeuken inliep, zat Fay op de trap om te kijken of Puk eruit zou komen. Jon en Sherlock liepen gelijk naar de hal, maar Puk schoot snel in de hoek achter de kattenbakken. Ik liet de deuren open en liep de keuken in en vulde de voerbakjes, Fay stond tegen Sherlock aan te leunen tijdens het eten, en Sherlock leunde op zijn beurt tegen Jon, die zo in de hoek geduwd werd dat hij achter de twee mormels langs liep en uit het bakje naast Fay ging eten. Sherlock sprong op de vensterbank om naar buiten gelaten te worden, een beteuterde Fay achterlatend.

Jon liep de hal in om via de voordeur uitgelaten te worden, maar liep tegen de kirrende Puk op, heel irritant natuurlijk als je net een frisse neus wilt halen. Gelaten onderging hij de aandacht, kopjes en aanleunen, ik deed de voordeur open, Jon er uit, Pukkeltje de keuken in, en Fay helemaal happy samen met haar broertje apenkooien in de woonkamer, hier had ze de hele nacht al naar uitgekeken.

Na de bestraling vanmorgen ging mijn lief aan het werk op zijn kamer, hij voelt zich een stuk beter dan een paar dagen geleden, en ik ging quilten, Jon had het koud en zat zich op te warmen.

Zo op het randje moeten quilten gaf kramp in mijn handen, ik kon de Lickity gripp niet gebruiken omdat het zwart van de Inktense hier en daar een klein beetje afgaf. Ik heb geen quilt handschoenen meer omdat ik een keer door het vingertopje quilte, en bedacht toen dat ik nog een rol van die anti-slip mat ergens had liggen. Bizar genoeg vond ik het gelijk en knipte er twee stukjes van af. Zo, wat een verschil, ik had gelijk grip op de sandwich zonder kracht te zetten, het ging haast vanzelf, ideaal.

Nou ja, bijna ideaal, want ik moest goed uitkijken dat ik op tijd het lapje verlegde om er niet door te quilten. Daar het anti slip was betekende het dat ik het lapje steeds moest oppakken, schuiven was geen optie. Maar niet voor één gat te vangen wist ik hier wat op, nu zijn het net kleine ovenwantjes. Ik had ze zo wijd gelaten voor het geval ik mijn vingers wat zou moeten spreiden. Uiteraard zal ik dit prototype wat finetunen, de veiligheidspeldjes kunnen weg zodra ik het dicht heb genaaid.

Jon werd er niet warm of koud van, maar hij heeft ze ook niet nodig met zijn ingebouwde anti slip zooltjes. 

De gele ruimte tussen de rondjes in de bloemen stipte ik aan met rode textielstift, express niet helemaal dicht gekleurd 

Het verschil tussen wel en nog niet gequilt bloemen is enorm, hier zit dan ook een tevreden mens

Wat een schatje, ik ben verliefd op die oogjes 😻

Hij is nog niet klaar, er moet nog wat in de vaas en de kat gequilt worden, en de snorharen ga ik met zilver doen.

Morgen af?