Valt er 10 cm sneeuw en ligt heel Nederland plat, niet te geloven toch?

Uitzicht vanuit mijn naai/pc kamer:

En dit zag ik gisteravond onder mijn bureau

Dochter zit vast in Amsterdam, zelfs vandaag was er geen trein die vanaf station Schiphol naar Roosendaal ging, en is ze wederom terug naar haar huis gegaan, waar gelukkig nog een huisgenoot was, zodat ze niet alleen is. Met ook Tim niet thuis,-die wilde afwachten, omdat we vandaag naar Tilburg zouden gaan naar een superlekker sushi-restaurant, wat niet doorgaat- is het wel erg stil in huis, mijn ventje en ik lopen bijna met onze ziel onder de armen, de jongste houdt zich gedeinsd boven, om niet helemaal bedolven te worden onder onze liefdevolle aandacht.

Vrijdagmorgen zou ik samen met mijn moeder naar Vijfhuizen gaan, naar de quilttentoonstelling aldaar, en op de terugweg Evelien oppikken, die er vlak bij woont, maar helaas, met weercode oranje bleek dat niet zo’n strak plan. Jammer voor de gemiste tentoonstelling hoor, maar er zijn belangrijkere dingen in het leven, en je moet het gevaar/de problemen niet opzoeken; je zult mij dan ook nooit zien paragliden of bunjee jumpen.

We hebben het lapjes aaien wat dichter bij huis gezocht, naar Quiltshop Leur, waar we toch ook lekker hebben kunnen rommelen tussen de stapels met lapjes die per serie op staalkaarten geniet zaten; elk hadden we een behoorlijke stapel, en bij thuiskomst aan tafel de lapjes van de kaarten gehaald,  gehalveerd, en gedeeld, zodat de buit nog groter was! Ook sneed Monique van de rollen nu 10 cm stroken (anders alleen 25 cm), zodat we ook hier een leuke serie van konden scoren zonder al te veel ribben kwijt te zijn.

Mijn moeder is halverwege de middag -toen er al een aardig pak sneeuw lag- weer terug naar huis aangegaan, met de trein (staand van Roosendaal tot Goes, bus met vertraging tot Terneuzen, 40 minuten wachten op volgende bus in de kou, en dan nog lopend met de fiets in de hand naar huis, nog iets van een half uur!), om thuis geen puf meer te hebben in het sneeuwverven. Maar vandaag was ze al lekker aan het verven gegaan, een onverwachtse sprong van de kat van de buren naast haar op tafel, die mee wilde spelen, maakte dat een lading sneeuw wel erg veel verfpoeder kreeg, dus dat gaat een verrassing worden. Ze doet ook bij 2 bakken precies hetzelfde, eentje met Egyptisch katoen, en de andere met populine, als test, om te zien hoe het verft.

Nu hebben we echt genoeg huisjesmateriaal, zou je denken?  Om mijn achterstand wat in te halen (heb er 12 af), ben ik weer verder gegaan, de deuren zijn al klaar van wat ik aan velletjes geprinte patroondelen had liggen, en nu de daken nog.

Het is voor de katten ook te koud om naar buiten te gaan, ze liggen al de hele dag op hun plekje, gaan alleen voor een pitstop naar buiten.

En nu duimen dat mijn pc niet weer crasht, net als gisteren, en vandaag. Misschien toch maar wegbrengen om schoon te laten maken, bahbah.