Het heeft wel wat

De wind blies de goudgele bladeren van de oude lindebomen horizontaal over de weg, mijn haren vlogen alle kanten op, en ik wist nog net op tijd een grote plas te ontwijken, toen ik de straat overstak met een grote doos in mijn armen, een grote tas met een quilt voor de winkel aan mijn arm en de autosleutels onhandig tussen mijn linker hand en de doos ingeklemd. Sleutels in mijn jaszak stoppen was op dat moment geen optie, de kans dat ik hierbij de doos zou laten vallen was dan aanwezig, en de inhoud was breekbaar; het was de overlocker van mijn in Augustus overleden vriendin Julie, het voelde goed aan dat haar overlocker een jong meisje dolgelukkig ging maken, ik zou de moeder van dat meisje in de winkel treffen om de doos te overhandigen. Even stond ik stil om de kleurrijke quilts in de etalage van de winkel te bewonderen, en liep toen snel naar binnen, de deurklink met mijn elleboog omlaag duwend, het belletje klingelde toen ik de deur dicht duwde met mijn achterwerk. Al gauw zat ik met de moeder van dat meisje aan de koffie, aan gesprekstof geen gebrek, dezelfde hobby en allebei met kinderen in dezelfde fase van hun leven, alleen de huisdieren verschilden.

Ik zat er nog geen vijf minuten of ik hoorde al een klagelijk gemiauw naast me, een zwarte kat met witte sokjes en een witte kin keek me vragend aan, ik haalde de tas van mijn schoot, klopte een paar keer op mijn bovenbeen: “Kom maar,” en hup, daar lag ze,
IMG_6109
gelijk innig tevreden spinnend bleef ze liggen. Ze zeggen wel eens: “Doe maar alsof je thuis bent,”, nou, die kat op schoot maakte het wel af, zo gezellig; koffie in de hand, lieve quiltsters aan tafel en een spinnende kat op schoot, wat wilt een mens nog meer? Hé, ik heb Herman gemist, de cake die Monique altijd klaar heeft staan, nou ja zeg.
IMG_6110
Weer thuis komt de zalige geur van de in rode port met kaneel en suiker pruttelende stoofpeertjes me tegemoet, een brioche broodje staat af te koelen op het rekje en knipoogt me toe, “neem mij, neem mij”, maar ik ben sterk, en eenmaal afgekoeld verdwijnt dit brood als apart verpakte dikke sneeën in de diepvries, voor later.
IMG_6108
Vers gedraaide gehaktballen, kruimige gebakken aardappeltjes en stoofpeertjes staan op het menu voor vanavond, en dan rest ons een lekker kopje koffie toe, kinderen die naar boven gaan om te leren (ja serieus! Zei ik soms: “er was eens?”), regen kletterend tegen de ramen, alle katten binnen in diepe rust nadat Zopje eerst de pikorde hadden recht gezet, en een spannende detective op tv (Netflix). De up-side-down cake, -in dit geval een (hand)perentaart, waarbij ik experimenteel een mok van het ingedikte zoete sap van de stoofpeertjes op de bodem heb geschonken- plukte ik halverwege de avond uit de oven, gemaakt voor de bee morgenochtend, en wat over is gaat mee naar de bee van morgenavond.
IMG_6115
Meer kan een mens zich toch niet wensen? Het leven, het heeft wel wat.

0 gedachten over “Het heeft wel wat

  1. Marry

    Wéér een hoofdstuk voor je boek! Het moet er écht komen! Je schrijft zo aanstekelijk met humor en mooie volzinnen. Het meisje is inderdaad dolgelukkig, zowel met de lockmachine als met haar puppy, waardoor ze de machine pas in het weekend op haar gemakje kan proberen. Shirley bedankt het was weer gezellig even met je te kletsen, ik kijk uit naar DE kerstquilt!

  2. sonja martens

    heerlijke herkenbare momentjes ,iedereen heeft weleens zo’n ogenblik . alleen zoals jij het verwoord ? ’t ja dat kunnen er weinig .
    ook ik heb genoten gisteren , binnen aan de keukentafel onder en achter glas ; en het heerlijke getik (geroffel) van een aanhoudende stroom regen . quilt, in eindstadium op schoot . hond aan mijn voeten

    en ja het meisje heeft nu vast ook wel zo’n ogenblikken in het verschiet ; puppy aan haar voeten .hopelijk net niet op het naaimachine pedaal . zal ze dan ook nog eens terugdenken aan het heerlijke moment dat ze die machine heeft gekregen ? vast wel .
    hou dat sinterklaas ogenblik, nog even vast ,
    een heerlijk en voldaan gevoel, wanneer we : weer eens een ander plezier kunnen doen . toch?
    wat hebben wij een heerlijke hobby met veel sociale contacten he
    bedankt ,heb weer genoten met koffie in de hand deze keer .
    ga nu douchen
    grtjs
    sonja m

  3. wilma oud

    Ach, ik zie het allemaal voor me zoals jij het beschrijft. Ja, dat schrijven is naast je grote quilterstalent ook een groot talent van jou en dan ken ik de andere kwaliteiten nog niet eens. Meid, ik heb er weer heerlijk van genoten. Dank je wel. Groetjes Wilma

  4. Lida

    Wat een heerlijke dag! En jij hoopt dat er nog wat overblijft van die zalige taart na de bee? Ben bang dat je er nog een zult moeten bakken! Veel plezier met je steekjes vandaag en wat heerlijk dat jij een meisje zo gelukkig hebt kunnen maken!
    Groetjes
    Lida