Vanmorgen ging de telefoon, ‘k nam de telefoon op “met Shirley”, ik hoorde even niks, (lag niet aan mijn gehoor) en toen zei een mannenstem heel kortaf: “Verkeerd verbonden”, en hing hij op, vast met een rood hoofd, denkend “Shit, heb ik toch het nummer van de sekslijn te pakken!” , want zo klink ik na een weekendje kletsen, lachen en te weinig slaap, mijn stem is zo zwoel en een beetje rauw, dat ik zo aan de slag zou kunnen gaan bij de telefoonlijn ‘hete meisjes van Betty’, of iets dergelijks.

Hoe vertel je over een quiltweekend in 1 blogje, dat is niet te doen haast, en toch wil ik een poging wagen, bare with me (heb geduld). Bijna klokslag zes uur  in de avond stonden ons mam (je woont in Brabant of niet)  en ik met alle bagage netjes in de rij aangesloten voor de deur van de Suikerberg in Loon op Zand, en liepen in colonne naar binnen. Het is net als met een uitverkoop als de deuren open gaan, je zoekt eerst het mooiste plekje van de hele zaal uit waar je de rest van het weekend blijft zitten tijdens het werken, en dan pas kijk je waar je slaapkamer is, de namen stonden allemaal op de deur. Dat sommige kamers 2 deuren hadden  (een waar je via de zaal in kon gaan, en een via de gang er achter) maakte het wat verwarrend, en helemaal toen op de zaalkantdeur onze namen stonden, en aan de gangkant andere dames-namen genoteerd stonden. Is lastig, 4 dames in 2 bedden, je moet er van houden uiteraard, maar de oplossing was nabij, 2 deuren verder op was hetzelfde gebeurd. De nachten zijn al heet genoeg met al die opvliegers, dus ik was blij met deze oplossing, en de andere dames denk ik ook.

De opwinding van het weerzien van al die bekende quiltvriendinnen, blogvriendinnen, kennissen, vage kennissen en wildvreemden brachten mij zo van m’n apperopos af, dat ik pas in de gaten had dat ik geen foto’s van de pot-luck had gemaakt, toen de tafels afgeruimd waren en we zuchtend van genot aan de koffie en thee zaten.  Er waren wraps, quiches, groente- en fruitsalades, pastaschotels, nog meer groentetaarten (ooh die witloftaart was super, ik houd me aanbevolen voor het recept!), broodjes, soepen, vleesgerechtjes, kaasplank met exotische kaassoorten, en och, ik ben vast heel veel vergeten. De toetjes waren ook van de partij, chocolademousse, iets appel-kaneel-hangoperigs (zalig), de lange vingertaart van mijn moeder uiteraard, helemaal onderaan dit blogje staat het recept

niks aan te doen, het eten was zalig, de foto’s zullen vast wel op andere blogs te zien zijn. Na het uitbuiken kwamen de werkjes uit de tassen, en werd er van alles geshowd, je kwam ogen en oren tekort!

Het verhaal krijgt nog een staartje (of twee), ik ga eerst snel naar de bee.

Irish Coffee taart
1) 3 pakken lange vingers
2) 2 theelepels oploskoffie
3) 10 eetlepels advocaat
4) halve liter slagroom
5) 4 eetlepels Irish Coffee concentraat
6) 2 zakjes vanille suiker
7) 2 eetlepels suiker
8) 4 eetlepels water
9) chocoladevlokken
A) meng 2, 5,en 8 bijeen
b) de helft van 1 over de bodem verspreiden (springvorm 26 cm doorsnee) helft van A over B besprenkelen
C) 4, 6 en 7 stijfkloppen
D) 3 door C mengen
B en D herhalen
Chocoladevlokken er over heen strooien4 uur laten opstijven.Tip: maak extra en gebruik ipv springbodem de plastik bakjes van de lange vinger verpakkingen om de taart te maken. Vries nu de bakjes in. Wil je taart bij de koffie, haal een bakje met taart half uur voor serveren uit de diepvries, snijd deze in bevroren toestand aan, snijd hierbij de verpakking mee! Taartstukken eruit halen en op schoteltjes doen, verpakking aflikken en weggooien