Vanuit Brussel deze keer een blogje; we zitten sinds vrijdag met de directie van Perry’s werk in een hotel waar de jongens vergaderen terwijl de meisjes de stad onveilig mogen maken. Heel gezellig dus.

Vrijdagmiddag hebben we de stad vanuit een antieke tram mogen bekijken, op de tram werden we verwend met zalige broodjes (een likje pesto onder een plakje ham en je hebt haute cuisine!) en drinken. Alle koffers waren in het hotel al op onze kamers gebracht dus geen gesjouw☺ Na de rondrit hadden we een paar uur vrij om de stad zelf nog te bekijken, het bleef beperkt tot de markt eo. ’s Avonds gingen we uit eten in een voormalige leerlooierij, het gebouw was mooi in originele vorm behouden wat de heren bouwers wel kon bekoren. Tussen de gangen door werden we bezig gehouden door een goochelaar, die knap irritant knap was; de kunstjes werden onder je neus gedaan en lieten ons met mond vol tanden zitten; hoe in vredesnaam deed-ie dat?

Zaterdagmorgen -terwijl de mannen aan de vergadertafel zaten- kregen de vrouwen olv een stadsgids Elisabeth een rondleiding en de eerste stop was een tassenwinkel Delvaux , en stom toevallig(?) was de leerlooierij van de vorige avond van hun werkplaats! Daar de prijs van de tasjes  pas vanaf 600 euro begon bleef het bij mij bij een bedelarmbandje met daaraan 1 tasje en een hanger om mijn tas aan tafel op te hangen. Ach, het is behelpen…..

’s Middags kwamen we de mannen tegen en liepen we naar een lunchroom, dachten we, maar er werd een zalige 3 gangenmenu geserveerd en we rolden later de zaak uit, we konden geen boe of bah meer zeggen. Dankzij het tempo dat de gids erin hield liepen we de kalorien er in no-time weer af -keep on dreaming girl- en via de metro belanden we bij die grote tentoonstelling met die gigaballen op palen -ben de naam effe kwijt en de piloot naast me weet het ook niet dus ben ik niet de enige sufkont vanmorgen-; het regende en de trappen waren heftig, dus ben ik maar tot de middelste bal gekomen. Geeft niks, ik heb een indruk van het geheel gekregen en vond het heftig! Atonium roept Oda, die met Hein nu naar mijn quilts zit te kijken op de pc naast me.

Gisteravond hebben we een optreden van het Budapest Gypsy Symphony Orchestra mee mogen maken, in een woord geweldig!! Eerst dacht ik dat we bij de Jostikband zaten vanwege de sullige blikken van sommige leden, en de medaille op een kitserig jasje  paste in het beeld. En toen ze begonnen te spelen met al die violen moesten ze er nog in komen, ongelijk en zo. Maar na dat eerste numme…. wow. super. Vooraan stonden 6 instrumenten Cymbalon genaamt, en de solist Oszkar Okros was top.

We gaan ontbijten, ik moet weg! Hier nog 1 filmpje: