Wat als een hectische en hopeloze dag begon, eindigde toch wel heel prettig; opstaand met een gezicht vol rode vlekken (nog meer muggenbeten), bed afgehaald en toen ik het beddengoed in de wasmachine wilde stoppen, kwam ik tot de ontdekking dat ik gisteravond vergeten was om de quilt van Suzanne er uit te halen en in de droger te stoppen. Met zoveel roze, paars en wit in deze quilt, wil ik hem zo kort mogelijk nat hebben, maar gelukkig was er niks van kleur doorgelopen, ook al was de colourcatcher die er bij zat bijna zwart. Toen ik vervolgens de droger leeg haalde, merkte ik dat de was nog nat was, vergeten aan te zetten gisteravond, oeps, en dat terwijl mijn sportkleren die ik 3 kwartier later nodig had hierbij zat. Snel enkel mijn sportkleren in de droger en aangezet, niet erg milieuvriendelijk, maar goed, voor deze ene keer dan maar. De quilt hing ik buiten aan de lijn, het was droog en het windje blies warme lucht, wat een prachtig zicht, quilts aan de lijn. Ik heb er geen foto van gemaakt, maar hier een oude foto van dezelfde quilt geshowd door Suzanne (Suus), mooi toch?
Op de sportschool laat de coach mij nieuwe oefeningen doen, met een: "Oh deze zijn zo leuk, zo effectief", en met een satanische blik op haar gezicht, en even lijkt het duveltje in haar naar boven te komen; ik heb maar braaf de oefeningen gedaan, wat deed het zeer, en wat zal ik morgen moeite hebben met opstaan en aankleden, aaargh, ik voel het nu al. Het is voor een goede zaak, rust roest en geeft meer klachten dan de spierpijn die ik te verduren heb, op vakantie heb ik (bijna) nergens last van gehad, dankzij de vele kilometers lopen denk ik. Ik denk er serieus hard over om weer elke morgen te gaan lopen in het bos (nu doe ik het wanneer het me zo uitkomt), en dan lekker vroeg nog voordat de mannen uit bed zijn (en wel met kleren aan en iets hoger tempo lopend als op dit fraaie plaatje). Mmm,misschien gelijk met het begin van de school, zodat ik na de rest kan douchen, als ik m'n wandeling heb gehad.
Bij thuiskomst rook ik -de garage in fietsend- het verse brood, het had eigenlijk al voor het sporten klaar moeten zijn, ware het niet dat ik me een uur had vergist met de timer in te stellen. -waar zat ik met mijn hoofd, gisteravond?- Lekker hoor, kakelvers warm Waldcornbrood met de lunch, maar om te snijden is het een crime; het plakt aan het mes en probeer er dan maar mooie bammetjes uit te halen. Maar het lukte zowaar, en even later zaten we aan tafel te smikkelen; heerlijk, warm bammetje met een plakje kaas, en de volgende (ook een halve) met vruchtenhagel, net gebak!
En de bee was 's middags, ik durfde mijn Pfaffje niet mee te nemen; sinds een paar weken is hij aan het kuren, los contactje waar het stekkertje er in gaat, als ik het snoertje op een bepaalde manier fixeer, dan heb ik stroom. "Breng hem dan gewoon weg", denk ik elke keer, maar ik kan hem niet missen! En toch zal het wel moeten, eens. Bernina naait zalig, maar hij is groot en vrij zwaar om mee te zeulen, dus mocht een van de drie FWtjes van stal om mee op pad te gaan, en ik koos voor de 222, puur en simpel omdat deze vooraan stond, popelend om uitgelaten te worden. Net jonge honden he. Voor vertrek heb ik ze nog even geolied en gesmeerd met vet op intieme delen, en toen -na even op een lapje gestikt te hebben- in de koffer en in de auto.
Nog snel een brul naar boven, dat Suus d'r quilt van de lijn moest halen voordat het ging regenen; ik heb ze nog nooit zo snel naar beneden zien komen, ohja, toch wel, als ik de deur dicht sla en dan roep dat er McFlurries zijn (haha), en na een kort ritje liep ik de tuin in van Julie. "We wagen het er buiten op, geen idee of we het droog houden", zei ze, me vooruit lopend. De andere dames zaten al gezellig en druk doende aan de tuintafel, haspel met elektra stond er bij, en ik schoof aan en installeerde mijn FWtje om mijn geplande DPtjes te maken. 2 Stuks was de hoop, 3 zijn het geworden, ondanks geklets, snoepen van de krentenbrood, en kwijlend bij de geshowde quilterigheden.
't Was weer gezellig vandaag, eind goed, al goed.
Nog een mooi liedje om het af te leren: Gaat het geluid bij mijn zus nu extra hard aan?
Mooie zware stem he, mmm, zwijmel maar weg.
Zo veel zon hadden wij hier niet hoor!
Lekker, beetje in de tuin!
Jaja, laat ik nu steeds denken dat jij alles opde hand deed???????? Maar oke ij hebt er weer drie bij, ik geen een! Maar komt wel weer hoor….eens.
Heleen ik maakte tot voor kort alle DPtjes met de hand, en dacht ze af te krijgen tijdens de vakantie, maar helaas, niks gedaan. Nu doe ik ze met naaimachine, ik kom met mijn planning anders in de war :p
Wat is die quilt voor Suzanne toch mooi. Wat een gezellige BEE hadden jullie en een mooi dingen worden er gemaakt.
Hey via de google reader krijg ik op je nieuwe oude blog dus weblog zonder streepje deze berichten door. ER zit dus vooruitgang in.
Jij hebt je site dus terug. Tjonge, wel even wennen. Je moet hem dus helemaal weer gaan aanpassen.
Wat een enige quilt is dat Shirley en gelukkig dat er niets engs mee is gebeurd.
Zo’n naaimachientje vind ik toch zó enig. Heel handig. De bee ziet er gezellig uit, echt genieten.