Giga-groot

’t Was gezellig op de workshop gistermiddag, ik had 4 cursisten die allemaal een hele leuke middag hadden, allemaal met een "ahaaaa!" ervaring toen het laatste blokje ingezet werd. Leuk ook toen ik een pluimpje kreeg voor mijn relaxe manier van lesgeven, en ook vroeg een dame of ik applicatieles gaf. Machinaal applicatie zou een optie zijn, maar met de hand appliceren niet echt, daar zijn andere docenten veel beter in. Of ze het net zo relaxed doen als ik, is wel de vraag ☺. Mijn eerstvolgende workshop die ik ga geven is pas op 10 December, in Heerle, die met ingestikte cirkels. 

Vanmiddag heb ik heel veel zitten naaien en snijden en naaien en strijken, allemaal aan de zwart/witte quilt, en ik dacht vanavond dat ik al een heel eind was, maar oboy, ik ben er nog lang niet!   Na het opnieuw opmeten van Tims bed, zie ik dat ik me misrekend heb en de lay-out op de vloer te royaal is. Hij moet ‘slechts’ 220x 240 cm worden. Ik wilde eigenlijk naaien tot de detective begon, maar toen besloot Zopje de verse blokjes uit, of ze lekker roken en lekker waren om op te liggen. Het is duidelijk zijn kleur. En met de voorraad gesneden en gesorteerde stapeltjes op tafel durfde ik de gok niet te wagen dat ze er morgenochtend nog zo erbij zouden liggen, dus heb ik ze maar weggewerkt. De zwarte en witte stroken op de grond bij de blokken is een proefje, kijken of het mooi staat als ik tussen elke set van 4 blokken een zwarte sashing zet, ik denk er nog over na.

A big part of the afternoon and evening I’ve been working on Tims Black& White quilt, I thought I was half way, but no way! Though I did make a miscalculation, the lay-out is too big, it needs to be 220x 240 cm. I wanted to take a brake when my favorite detective started, but just at that moment Zopje felt the need to test these fresh blocks, and with my already cut and sorted stacks on the table, I didn’t want to take any risks.

Vanmiddag besloten Perry en ik de dappere stappers weer eens aan te trekken en gewapend met stokken het bos in te duiken voor een stevige wandeling. We hebben 1 uur flink doorgelopen, genoten van het mooie weer, de schitterende kleuren van de blaadjes op de grond en aan de boom en al die paddestoelen en zwammen. Als het een beetje gaat lukken morgen, dan neem ik de digi mee als we weer het bos in gaan. Het rook ook zalig naar dennebomen en loof, kon je die geur maar vasthouden he. Mijn stappenteller gaf bijna 10 km aan, en 11000 stappen, maar Perry had uitgerekend dat we de helft aan stappen hebben gelopen (hij had 5 minuten lang zijn eigen stappen geteld), dus 5 km; hm, ik heb zeker met een gek hupje gelopen, dat-ie elke stap dubbel telde bij mij.

0 gedachten over “Giga-groot

  1. Guute

    De quilt voor Tim wordt prachtig. Ooit wil ik ook eens een zwart witte gaan maken maar hoe, wat, wanneer???? Dat moet ik nog uitdokteren.
    Ik heb geen stappenteller maar wel een fietscomputertje en ‘k ben altijd content als ik er weer een aantal kilometertjes bij kan lappen.

  2. Margeeth

    Mooi stijlvol, dat zwart-wit.
    De schatting van Perry klinkt een stuk aannemelijker, vijf km in een uur is een stevig wandeltempo; om tien km in een uur te lopen moet je bijna rennen.

  3. Marloes

    wat een mooie quilt wordt dat. Die zal ik eens aan mijn zoon laten zien, misschien kan ik dan voor hem ook aan de slag. (alsof ik niet genoeg ideeen heb) En stof raakt nooit op, die vermeerdert spontaan, net als die andere stof waar telkens de stofdoek overheen moet (dat had ik toch net gedaan?