gaar

Woensdag half 6 en ik moet een maaltijd in elkaar draaien, ik heb voor gemakkelijk gekozen, spaghetti met saus uit een pakje en geraspte kaas erbij, de salade blijft in de koelkast liggen, die maak ik morgen wel klaar. Terwijl de pan met water opstaat haal ik uit de bijkeuken de stok met haak om het bovenraampje in de keuken open te zetten, het is zo benauwd warm binnen!

Ik trek met de haak aan het lipje van de sluiting van het klepraampje en met een knal klapt het raampje omlaag, de beugels die het raampje op een kier moeten houden zijn kaduuk. Het raam slaat het kapje van het raamcontact (alarm) er af, piep-piep-piep klinkt het in de hal.  Met de stok houd ik snel het raampje tegen voordat het met een klap het grote raam er onder kapot zou maken en geef een brul richting keukendeur om hulp van Tim of Suzanne. Met de deur dicht, afzuigkap op loeien, de telefoon die afgaat en het alarm in de hal die afgaat hoort niemand me natuurlijk. Loslaten is geen optie, dan sloopt het klepraampje de rest van het contactalarm er helemaal af. Suzanne komt van de trap af denderen, zet het alarm af, hoort me roepen in de keuken en komt de keuken binnen. Wat ik daar sta te doen, moet ik de telefoon niet opnemen?

Het wordt er niet koeler op en behalve het water in de pan heb ook ik het kookpunt inmiddels al bijna bereikt. Rustig blijven…. Ik vraag Suzanne of ze me de telefoon aan wilt geven en terwijl ik de alarmcentrale vraag even te willen wachten instrueer ik Suzanne hoe ze het klepraampje weer omhoog kan doen, de beugels zitten er klem tussen waardoor het mij met de stok niet lukt. Aan de andere kant van de lijn hoor ik gegrinnik, "gaat lekker daar".

Raam is dicht, alarmcentrale is afgemeld, spaghetti zit in de pan en nu mag Suzanne wederom op het aanrecht klimmen om het beschermkapje terug op het raamcontact te zetten. Het lukt gelijk en hup, daar gaat het alarm weer bij het kastje in de hal, en hup, daar gaat de telefoon weer van de alarmcentrale, dat ze een melding binnen krijgen.

10 minuten later, het eten is klaar, tussendoor nog kaas geraspt, daar de zakjes geraspte kaas in de koelkast alle kleuren hebben behalve geel. Het is het laatste stukje kaas dat in de blender gaat, morgen niet vergeten een nieuw blok te kopen, ook dat nog.  Aan tafel vraagt Tim me of ik al aan de grijze pillen bezig bent, ik schijn een beetje kortaf over te komen. Hoe zou dat nou komen?

0 gedachten over “gaar

  1. Petra

    pfff…ja, idd…dat vraag ik me ook af..hihi. wel herkenbaar zo’n situatie..ik zie het helemaal voor me. soms komt alles tegelijk en heb je het gevoel gillend gek te worden. Ik hoop dat je een rustig weekend hebt!

  2. Dita

    Kort lontje Shirley? Weet er alles van. Lief heeft het ook niet makkelijk met mij dezer dagen. Gaat allemaal wel weer over. Hoop dat je heup en rug vlug beter worden. Blijf maar lekker even zweven met de valium. Even tempo terug nemen.
    Sterkte en groeten
    Dita