Er wordt wat afgemopperd over de jeugd van tegenwoording, het drankgebruik en onverantwoordelijk gedrag, maar ik heb vannacht gezien dat er nog hoop is.

Tim gaf een verlaat feestje voor zijn 18e verjaardag, en hij had iets van 10 jongens uitgenodigd, 10 stoere knullen met hersens; Vwo-ers, niet dat ik snobistisch ben en het even gezegd wil hebben dat mijn zoon een Vwo-er is (dat is zijn gave, niet de mijne), maar je zou het aan hun uiterlijk niet zeggen dat het zulke bollebozen zijn.

Het is 8 uur en de eerste jongens komen aan, wij hebben allemaal ons natje en droogje mee naar boven genomen en vermaken ons achter eigen pc. Mijn opmerking dat ik mijn mond wel zou houden tijdens het doorquilten van de quilt van zijn oma aan de eetkamertafel gaf eerst een verschrikte blik bij Tim, maar toen zag hij dat ik het niet meende en kon hij er om lachen.

Het is 9 uur, en Evelien en Suzanne zitten er zowaar ook bij, vonden de jongens wel leuk (ze noemen de dames Timmiezus 1 en Timmiezus 2) want ze kwamen de dames op school ook vaak tegen, en dan riepen ze "Hé, daar gaat Timmiezus 1 -of 2-" en dat hebben de meisjes altijd heel sportief opgevat, zo hoorde we vanavond. Ze amuseren zich nu kostelijk om het melige geklets van de anders zo stoere jongens, die de ene sterke verhaal na het andere vertellen, bulderend gelach er achteraan.

Suzanne zegt dat dit nog leuker is dan filmpjes kijken op Youtube, ze kijkt haar ogen uit. Dat ze geen druppel alcohol mag hebben snapt ze wel, maar leuk vind ze het niet; de jongens vinden het wel leuk, zo'n jonge zus die mee kan praten over heavy metal groepen, en een oudere zus die ook al een goede smaak heeft en ervaring heeft met uitgaan en wilde verhalen hier over. Ik trek me snel terug nu ik zie dat alles goed gaat.

Het is 10 uur, ik ruik de frituurpan en schiet naar beneden om de eerste lading van 50 bitterballen op tafel te zetten, voordat er ongelukken komen. Tim wilde – flink aangeschoten van de biertjes en Tequila shotjes bitterballen gaan bakken, ik dacht het niet. Ik heb hem de keuken uitgestuurd en heb ze gebakken, tot 2 keer toe kwam er een knul in de keuken om te vragen of ik het kookwekkertje wel had gezet, want zijn moeder vergat dat vaak, en dan waren de balletjes zo donker, en smaakten ze niet lekker meer. LOL Met de pan weer uit heb ik Suzanne opdracht gegeven mij te waarschuwen zodra Tim weer over bitterballen begint en richting keuken gaat. Evelien heeft haar laptop erbij gehaald en vermaakt de mannen met videoclips van artiesten zoals de Muse. Ik duik weer achter mijn computer.

11 uur of daaromtrent: O jee, ik moet weer even naar beneden gaan, ik hoor iets  kapot vallen, en ik hoor iemand overgeven……
Gelukkig, het valt allemaal mee. Oké, het drinkglas is wel kapot, maar Evelien en die knul van het kookwekker-verhaal zijn al met stoffer en blik aan de gang, 2 andere jongens lopen met glasscherven in hun handen richting keuken op zoek naar een prullenbak, 1 jongen staat op zijn sokken in het hoekje van de kamer midden in de glasscherven, en het gekots is van onze eigen Tim.

Gelukkig zit alles in de emmer die ik als voorzorgsmaatregel onder de salontafel had gezet, voor het geval iemand de wc niet zou halen. Hij kan er wel om lachen, lalt luidruchtig dat alles goed gaat, en knipoogt naar me. Mijn suggestie om te stoppen met alcohol wordt weg gelachen, het gaat juist heel goed met hem, hij heeft nergens last van. Evelien fluistert me toe dat ze hem wel van de drank af zal houden de rest van de avond, maar het kwaad is al geschied vrees ik. Omdat er verder geen vervelende sfeer hangt ga ik weer naar boven.

Half 12, Tim hangt boven de wc pot, 2 jongens staan voor de wc om hem in de gaten te houden, en Evelien vraagt of hij de deur van 't slot wil doen. "k mot pisse, die deur blijft dicht", galmt het subtiel door het huis. O boy, ik hang boven het trapgat om het even te volgen. Tim komt van de wc af en bots bijna tegen een andere jongen op die het niet langer binnen kan houden, en die Tim's schoen en broekspijp onder kotst. Ik gooi een schone lange broek naar beneden, terwijl Tim zijn lange broek uit trekt, tegen de voordeur aan leunend. Saillant detail: de hele voorpui bij ons is glas, op de kozijnen na natuurlijk, en beneden hangt er niks voor de ramen. Het licht is volle bak aan, hij had net zo goed midden op straat kunnen staan.

Als de meeste gasten weer de kamer in zijn gegaan, klop ik even op de wc deur, om die andere spuger te checken. Hij doet de deur open en ziet er hopeloos ellendig uit. Met een wc papiertje in zijn hand is hij bezig de boel op te ruimen, hij doet erg zijn best maar ik besluit toch de taak even over te nemen om er met de dweil door te kunnen gaan. Het is zo gedaan, en alles fris achterlatend ga ik weer naar boven. Ik had beter beneden kunnen blijven.

12 uur, Evelien helpt Tim opeens naar bed toen hij zich in de hal en op de trap al aan het strippen was, nadat hij zich beneden steeds beroerder begon te voelen, hij slaapt nog voordat we de slaapkamer uit gaan. De andere jongens beginnen uit zichzelf op te ruimen (!) en ik help ze een handje, terwijl tussendoor 2 andere jongens staanover te geven, eentje op de wc en eentje met zijn hoofd in de heg, en stinken dat het er doet! Van mij mag het gaan regenen.Bij elke beroerd voelende knul staat een andere knul, om hem te helpen.

Op het laatst staat iedereen buiten midden op straat te kletsen, het is wel lekker fris ook, mits je niet te dicht bij de heg staat waar die ene knul in heeft gehangen. Ze zijn niet allemaal zo dronken, er zitten zelfs een paar jongens bij die nog helemaal nuchter zijn, en die houden de andere jongens wat in de gaten.  De jongens vinden ons coole ouders, omdat we niet woest zijn geworden, maar je lost daar toch niks mee op, op het moment dat ze zo aangeschoten zijn. Met drank wegpakken ook niet, want dan gaan ze gewoon de stad in, en dan heb je helemaal nergens meer grip op, plus ze zijn dan anderen tot last en staan ook nog bloot aan geweld. Het is gewoon een ontlading voor al die gasten geweest na 2 zware examenweken, het is voor Suzanne een goede leerschool geweest, nu ze voor het eerst heeft gezien hoe snel iemand zat kan worden, hoe stom het er uit ziet, en hoeveel rotzooi het geeft, en laten we hopen dat dit voor Tim eens maar nooit weer ervaring is.

Beneden is alles schoon, gedweild en gesopt nog voordat ik in bed duik; je moet er toch niet aan denken dat je in de vroege morgen met zo'n stinkende vieze wc geconfronteerd wordt.
Even verlang ik weer naar de tijd van kinderfeestjes met verstopte cadeautjes, koekhappen en kliederen in de zandbak met alle vriendjes. Na afloop had je ook je handen vol aan het opruimen en schoonmaken, en lagen de kids ook voor pampus in bed, maar die kater die Tim met het ontwaken zal hebben (en ik hoop dat het een flinke is) hadden ze niet; de kater komt jaren later..

We schrijven 11 uur de volgende dag, Tim loopt de kamer in en kijkt vrolijk om zich heen, heeft nergens last van, geen kater of zo. Het was wel gezellig geweest op zijn feestje, zegt hij, ook al kan hij zich er niet veel van herinneren. Als hij later weer beneden komt, kijkt hij schaamtevol, hij heeft op MSN het e.e.a. gehoord over zijn gedrag, en ook van Timmiezus1, en hij belooft dat hij het nooit meer zo ver zal laten komen.

Als Perry en ik om half 5 thuiskomen van een crematie (van een echtgenoot van een oud-collega van Perry), is de keuken opgeruimd en staat de vaatwasser te draaien. Tim mompelt dat dit wel het minste was wa
t hij kon doen, na gisteravond.

Er is echt nog hoop.