zo, de quilt voor Evelien is klaar, ik heb hem gisteren even op haar bed gepast en het ligt heel mooi en kan tevreden achterover leunen, even niks doen nu. De komende dagen zal ik een bijpassende kussenrol maken, is in feite slechts een kwestie van 3 naadjes stikken, 2 koortjes en een heleboel vulling -ik denk dat ik een opgerolde dekbed ga gebruiken. Zo’n kussenrol is ideaal om bv ook slaapzakken in op te bergen bedenk ik me nu pas, jaja, het muntje valt met vertraging.

Een vreemde dag gisteren, een crematie van de vader van een schoonzus wat triest was, ooh je hart breekt als je ze ziet huilen en toch de toespraak wilt afmaken, je hoorde in de kerk iedereen snotteren en naar zakdoekjes zoeken. In het crematorium (nieuw in Roosendaal) ging het er luchtiger aan toe en duurde de dienst nog geen half uur als ik me niet vergist.

Marco Borsato, Frans Bauer en Robbie Williams kwamen voorbij met tranentrekkers, voor wie het nog droog had kunnen houden was nu aan de beurt. In de auto zet ik de radio altijd op een andere zender als dit soort sentimentele liedjes voorbij komen, maar dat kan in een crematorium niet he. Bij Marco ben ik gewoon stenen in de muur gaan tellen, bij Fransje zat ik me eigenlijk te verwonderen over zijn zeikerige stem en dat dit toch wel knap was om het een heel liedje vol te houden, en bij Robbie was het gewoon een lief liedje.