Een beginnetje maken

Een paar weken geleden had ik al enige zakjes zaad in bakjes en potjes gestrooid, cosmea, sla, Suzanne met de mooie ogen, zonnebloemen, tomaatjes en wilde bloemen. Het werd tijd om de jonkies in kweekpotjes naar buiten te doen,
IMG_5013
En omdat ik ze niet allemaal in de bak op poten kon zetten maakte ik van bakstenen een geïmproviseerde buitenbak, een cold frame.
IMG_5039
Op de bodem heb ik een piepschuimplaat gelegd, zodat de eventuele nachtvorst de wortels niet kunnen bevriezen.
IMG_5041
Overdag gaat het “dak” er af als het te warm is, of als er regen is voorspeld zoals vannacht. Bij het tuincentrum heb ik nog een paar hele jonge venkelplantjes gekocht, net als een paar Nepata six Hill giants, kattenkruid die hoog en bossig is.

Nadat ik onkruid en vooral veel gras uit dit deel van de tuin had getrokken, plantte ik gelijk twee nepata’s en een roze mini budleija op de lege plekken, en ze kregen nog een flinke plens water. Over een maand zal ik nog een foto maken van dit deel, en dan aanwijzen wat waar staat.
IMG_5089
Een week of twee geleden (gok ik, mijn besef van tijd is pleite) was ik de gieter aan het vullen met water uit de regenton, toen ik vlakbij geknor hoorde. Ik dacht eerst dat het Sherlock was, maar die lag binnen op de toren, dus luisterde ik tot ik het geluid weer hoorde, en wat bleek? Er zit een egel in het egelhuis (links van de regenton) die ik na jarenlange leegstand voor de winter weer eens goed schoon had gemaakt, het zat vol grote spinnen en spinrag, en toen voor het eerst eens gevuld met stro. Ik tilde heel voorzichtig het dak op, maar zag niks anders dan een hoge berg stro, dus liet ik het dak weer heel voorzichtig zakken.
IMG_4986
En toen ik een paar dagen geleden vlak voor ik naar bed wilde gaan en Jon nog buiten was de schuifpui opende en Jon zachtjes riep, zag ik over de tegels een kleine donkere schaduw heel snel naar me toe rennen. Ik schrok me wild, en snel deed ik de schuifpui dicht tot een kier en zag een egeltje voor de opening staan. Agossie. Ik strooide wat kattenvoer naast hem, en Jon kwam gelijk aanrennen. Gelukkig rende Jon door naar binnen en kon ik na het geven van zijn midnight snack de tent afsluiten en het bed induiken. Gisteravond zag ik meerdere egels bij de schuifpui scharrelen, ze konden bij het eten en door de hele tuin staan schalen met vers water. Ze komen niks te kort.

Stoepje en oprit ontdoen van alle bruin geworden bloesem van de Japanse kers was een uurtje werk gisteren vlak voor de lunch
IMG_5096
Een langsfietsende buurtgenote (ongeveer even oud als mij denk ik) draaide om toen ze me hoorde vegen en stapte vlak naast me van de fiets af om een praatje te maken. Gelijk met haar eerste zin “Ik wilde niet voorbij fietsen zonder te vragen hoe het nu met je gaat, want wat zal het zwaar zijn zo zonder je man.” schoot ik vol Ze was heel lief en begripvol, ze had dit rouwproces van dichtbij meegemaakt. Na een tijdje ging ze weer verder, en toen ik klaar was maakte ik nog enkele foto’s.
De azalea bloeit
IMG_5095
En mijn oog spotte kleine blauwe bloempjes die ik niet kon plaatsen, is dit ster hyacint?
IMG_5094
Vanmorgen zette ik het vaste -niet eenjarig- vergeet-mij-nietje op de foto, de bladeren zijn zo mooi, en dan die kleine bloempjes met zacht roze hartjes

IMG_5104
En de Deutzia (bruidsbloem) staat ook te pronken
IMG_5108
Goed, en toen wilde ik de quilt voor Sophie gesandwicht hebben, de tussenvulling was gisteren zo gevonden, maar de achterkant was een ander verhaal. Te saai, te bont, te licht, te donker, te truttig, te ouwelijk, te klein, ik wilde het liefst de deur dicht trekken en naar beneden gaan, tot mijn oog viel op een restant van een achterkant die ik bijna twee decennia  geleden voor een quilt voor een nichtje had gebruikt. Allemaal batik stukken (halve FQ’s of F8’s) aan elkaar genaaid. De lap was langer en smaller dan wat ik nodig had, dus sneed ik hem op de juiste lengte en het afgesneden stuk kon ik halveren en zo tegen de smalle kant naaien.
Beneden op tafel heb ik de drie lagen met veiligheidsspelden gesandwicht, met de linialen erbij om te zorgen dat de boel wel recht en haaks was.
IMG_5099
En de achterkant die ik wel wat beter had kunnen persen
IMG_5098
Ik wilde vanmiddag al een begin met het doorquilten maken, en overwoog even om de machine beneden op tafel te zetten omdat mijn naaitafel een puinzooi is,
IMG_5101
maar besloot toch mijn tegenzin opzij te zetten en de naaitafel op te ruimen. Ik weet wel waarom ik liever beneden wil werken. Als ik boven zit mis ik mijn lief, want als ik zat te naaien of quilten, dan was hij altijd aan het werk op zijn werkkamer, typend achter zijn computer of pratend aan de telefoon. En jaren geleden als hij een kopje koffie ging halen nam hij er ook altijd eentje voor mij mee, vaak met iets lekkers. En als ik beneden zit heb ik dat minder, omdat manlief overdag altijd boven zat te werken.

Ik zette na een uur melige radio dj’s te hebben aangehoord de cd van Black eyed peas op, deze had ik al heel lang niet meer gehoord en deed me denken aan de tijd toen geluk nog heel gewoon was, en weer een uur later was ik klaar. Ik had zelfs mijn computerbureautje opgeruimd en afgestoft. Op het ladenkastje rechts van de bureaustoel ligt een al geknipte zomerjurk, vorig najaar geknipt. Wie weet komt het dit voorjaar nog af 😊  

IMG_5106
Morgen deze tijd hoop ik de eerste steken te hebben gequilt, ik zal eerst wat oefenen op een oefenquiltje om er weer in te komen.

5 gedachten over “Een beginnetje maken

  1. Ingrid

    Je gaat dapper door. Je tuin is n plaatje en och die egeltjes… zo lief dst ze komen snoepen van t voer.
    In huis is het op veel plekken lastig zijn. Ik heb weken veel moeite gehad met het kantoortje binnengaan. Heeft zeker n jaar geduurd eer ik daar “vrij” over de drempel kon.
    Het duurt ook lang eer je het gevoel hebt dat het huis van jou is.. moeilijk te beschrijven maar je begrijpt het vast wel..
    Sterkte meissie.. het blijft zo moeilijk!

  2. Conny Van osch

    Je gaat lekker bezig blijven, dat is goed van je.
    Het is zo moeilijk he, bij alles komt het verdriet en gemis naar boven. Geniet altijd van je tuin verhalen.
    Geweldig die egeltjes in je tuin.
    Veel sterkte Shirley…………liefs. Conny

  3. Truus

    Oh egeltjes in de tuin..geweldig!!! Alleen vrees ik dat ik hier lang kan wachten tot ze komen of ik moet ergens een gangetjes onder de schutting maken– alles is omheind in de achtertuin. Maar dit was pas het eerste jaar dat er een egelhuisje in de tuin stond…heb het weer binnen gezet.
    Jouw tuin en werktafel zien er weer keurig uit en als het doorpitten nu ook zo vlot gaat van Sophietje haar quilt,dan kan ze er binnenkort van genieten.
    Laat je maar gaan hoor,dat is goed en lucht op en dan komt het wel weer goed een keer op jouw tijd…het gemis gaat nooit echt weg zolang de mooie herinneringen maar blijven .
    Geniet van de tuin en alles om je heen….een mooie zondag vandaag.
    groetjes, Truus uit Drenthe

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.