Zipje had gisterochtend een duifje gevangen, het was een snelle sprong geweest op een duif die op het gras zag te pikken, terwijl een andere duif weg vloog. Met een hoop kabaal om zich heen van de eksters die op de takken boven zijn hoofd zaten toe te kijken, zat Zipje met zijn neus in de veren na te genieten van zijn vangst, maar aan opeten is hij nooit toegekomen. Nog voordat hij aan het zalige plukwerk kon beginnen hupten er zo 2 eksters op de grond naast hem, en met harde gillen joegen ze Zipje weg, om na een paar keer pikken in de dode duif (is het een echte duif of een neppert) vervolgens met de duif in de klauwen weg te vliegen. Ik wist niet wat ik zag! Zoiets doen ze met muizen en kleine vogeltjes, maar met een duif?? Zipje keek ze vanonder een tuinstoel zittend met dezelfde vraag in zijn achterhoofd beteuterd na. "Nee, niet mijn duif!" Kon hij maar vliegen. Wat later slofte hij naar binnen om zijn frustratie weg te eten.

Vanmiddag zat er lange tijd eenzelfde duif op het voerhuisje, steeds om zich heen te kijken, ook naar de plek waar zijn partner kort had gelegen, er lagen nog 2 veren op het gras, als stille getuige. Aah, best wel zielig.