Een trieste dag vandaag, Witje is nu aan het slapen op de eeuwige jachtvelden. Vanmorgen kwart over 11 hield zijn hartje er mee op, nadat hij van de dierenarts 3 joekels van spuiten met slaapmiddel had gekregen; hij ging er gewoon rustig voor liggen, totale berusting leek het. Van de spuiten merkte hij niks, hij gaf in ieder geval geen krimp en hij viel binnen een minuut of 2 in slaap, zijn ademhaling werd langzaam aan minder en daarna stopte zijn hartje. Een hele rustige dood, hij is letterlijk ingeslapen, geschatte leeftijd 17 tot 20 jaar, wij hielden het op 18.
Al maanden zat ik tegen dit moment aan te hikken, maar er komt een tijd dat je aan het beestje moet denken en niet aan jezelf. Ouderdom en nierfalen zaten hem in de weg, met pijnlijke stijve gewrichten en evenwichtsproblemen, doofheid en beginnende dementie, en toen hij de laatste dagen ook weinig eetlust meer kreeg (hij likte wat koffiemelk en at steeds maar een klein beetje) en meer pijn leek te hebben, vond ik het genoeg zo, het leven werd lijden voor hem, en dat kan je een beestje niet aandoen. De dierenarts -dezelfde die Pluisje in 2000 liet inslapen- vond het heel goed van me dat ik niet te lang had gewacht. Ze vertelde me dat sommige mensen een beestje zo lang laten aanmodderen met het aftakelen dat het gewoon zielig is. In 2000 ‘kregen’ we Witje
we waren in het asiel en hadden al een zwart-witte kat uitgezocht en liepen de kooien uit, toen Evelien met haar vinger naar Witje wees: "mama, die ook, please"; hij stond in een andere kooi rechtop op zijn achterpoten met zijn voorpoten gestrekt tegen het gaas. Dus Witje kwam ook mee, hij zat al een tijd in het asiel, gewoon over het hek gezet vlak voor de zomervakantie een jaar eerder. Zijn leeftijd werd toen op 8 geschat, maar het had ook 10 of 12 kunnen zijn, ze wisten het niet zeker. Eén ding wisten ze wel zeker, dat hij veel sliep en heel lief was, alleen geen schootkat. Maar wel een zonaanbidder, lekker uitgestrekt op de warme tegels; moeten wij eens proberen met witte kleren aan ☺ 
of tussen de plantjes 
een levensgenieter, zachtaardig en een betrouwbare bedelaar op zondag als er frietjes gebakken werden. Hij wist dan dat er altijd wel een stukje vlees voor hem te halen viel. 
Een scherpe neus voor verse quilts, alleen op een quilt op de tafel zou je hem niet aantreffen.
hier ligt hij op een warm plekje te genieten, vlak voor de wc deur. 
en hier op de hexagonblokjes van mijn moeder 
Met Zipje en Zopje kon hij het redelijk goed vinden, zoals hier, op een broeierige zomeravond, of hielden ze elkaar alleen maar scherp in de gaten in het kader van ‘keeping your friends close and your enemies even closer?’ 
Hij was gek op water 
zolang het maar niet uit de lucht kwam vallen
Toen we allemaal een beetje aan het idee gewend waren dat Witje dood was -ik had hem op zijn favoriete kussen in de kamer gelegd en het leek net alsof hij sliep- namen we afscheid en heb ik hem onder de toeziende natte ogen van iedereen bij Cupido begraven, de grote stenen kat waakt over hem. 
Lievertje, heel veel sterkte met het verlies van Witje! Hier treuren we mee, net als het weer overgens. Knuffels van mij
jullie allemaal heel veel sterkte met het verlies van deze lieve poes !
Ach wat verdrietig. Sterkte allemaal.
Triest voor jullie dat Witje er niet meer is maar fijn voor hem, hij heeft geen pijn meer. Sterkte er mee……
Het was een mooie kat en hij heeft een mooi In Memorium hier gekregen. Jullie zullen hem missen. Veel sterkte.
Dag lief Witje, je hebt je hemeltje verdiend!
Troostende knuffels voor de héle familie!
Sterkte allemaal, het zal stil en raar zijn zonder het witte diertje…Missen zal je hem altijd…
Maar een wijs besluit, als het lijden wordt is het tijd..
sterkte !!
Wat erg, maar je moet maar denken hij heeft een fijn leven bij jullie gehad.
Ik weet hoe jullie je voelen ik heb hetzelfde meegemaakt met onze hond.
Het zal even wennen zijn zo zonder witje.
Veel sterkte.
Wat triest na zoveel jaar bij jullie te zijn geweest.Sterkte.
Hallo Shirley, lijkt me dat er moed voor nodig is om een dier wat al zo lang bij jullie is te laten inslapen, een verdrietige dag en gemis, Femke
Sterkte! Maar wel een heel wijs besluit.
Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte! Goed gedaan, hoor. Voor Witje is dit de beste oplossing. Jullie zullen de komende week waarschijnlijk af en toe nog huilen, ik huilde tenminste een week lang na de dood van mijn hondjes, daarna wordt het beter en kan je met een glimlach terugdenken aan alles wat je met Witje hebt meegemaakt.
adieu Witje!
een dikke knuffel voor de jacobs!
Dat zal niet meegevallen hebben, sterkte. Maar wat een schitterende collage foto’s!!!
Een knuffel voor jou en de rest van de familie.
Sterkte ! Witje heeft het in ieder geval hartstikke fijn gehad bij jullie !