Rond dezelfde tijd als van de vraag van het miniquiltje, hoorde ik van man en zoon dat bij een collega van hun kanker was ontdekt, en het was niet meer dan normaal dat ik voor haar een troostquilt ging maken, eentje die ze mee kan nemen naar het ziekenhuis, of op de bank lekker over zich heen kan trekken als ze een dutje wilt doen. Dat stel ik me tenminste zo voor, omdat ik het ook fijn vond toen ik de ragtimequilt van Tim meekreeg toen ik het chemotraject onderging.
Tien dagen geleden haalde ik al mijn flanellen lappen tevoorschijn, resten van vorige quilts en ook nieuwe lapjes, sommige waren heel dik en sommige waren dun, meer geruwd katoen dan echt flanel, zoals de prachtige stof die voorop ligt. Mijn moeder had nog een tas vol voorgesneden en zelf geverfde flanellen lapjes over van haar twee (!) ragtimequilts die ze vorig jaar geleden had gemaakt, en die mocht ik hebben, en zo had ik genoeg stof voor een royale 1 persoons quilt! Klik hier voor een stap voor stap uitleg
Het op maat snijden van alle lapjes (7,5 inch) en tussenvulling (5,5 inch) deed ik in twee sessies, de stapels sandwiches groeiden al snel,

en onder het toeziend oog van Zopje ging ik de sandwiches eerst diagonaal doorstikken.
Wat een stapels!
Een paar dagen nadat ik hierover op facebook had geschreven, kwam een dikke enveloppe binnen met daarin een speciaal voor dit werk geschikte schaar,
Marina had er nog eentje over, had ze geschreven, en ik liet deze niet aan mijn neus voorbij gaan. Voor de prijs hoefde ik het niet te laten, een fysio behandeling voor een overbelaste arm is duurder. Beneden had ik ruimte om de blokjes te rangschikken, ik wist nog niet welke stoffen in als voorkant en achterkant ging gebruiken, lekker bont of wat rustiger. Eerst legde ik alle blokken uit met de bonte stofjes naar boven, en om het even te laten bezinken ging ik even in mijn luie stoel, kopje koffie en tv aan.
DH kwam de kamer in en vroeg lachend of de katten de lapjes al hadden ontdekt. “Alleen Loki, die heeft er heel voorzichtig overheen gelopen,” zei ik, DH lachte en ik keek achterom, het leek alsof Zopje zijn gekke 5 minuten had gehad, o dear.
Ik zag het maar als een teken dat de andere kant beter als goede kant gebruikt kon worden,
eerst alles omdraaien, toen de kleuren wat beter verdelen (waardoor aan de achterkant wel meerdere blokken met dezelfde stof tegen elkaar aan kwamen te liggen), en daarna genummerde stapeltjes maken.
Tja, en toen was ik niet te remmen, vrijdag half 2 ben ik begonnen, en om half 10 was hij klaar en zat hij al in de wasmachine, in een dichtgenaaide dekbedhoes gestopt om een verstopte waterpomp te voorkomen. Hieronder de foto’s van de rijen, zie hoeveel ruimte de naden innemen, en dan heb ik het nog bescheiden gehouden met 1 inch naad
  Om gelijke naad te houden gebruikte ik dit metalen geleidertje op mijn Pfaff
en met het tegen elkaar naaien van twee banen, zorgde ik dat de naden plat lagen op de kruispunten
Ik knipte steeds na het naaien van 2 banen de naadjes allemaal in, om een beetje afwisseling te krijgen, knipjes zitten ongeveer 1,5 cm uit elkaar, en met de fiskar schaar ging het als door boter!  en zo groeide de quilt

en groeide
DH kwam laat thuis, toen de avond al was gevallen, en toen gingen we eten, met het oog op de katten die binnen zouden kunnen komen maakte ik maar snel stapeltjes van de resterende losse blokken
Mmmmm lekker, fish& chips
en toen het eten binnen was ben ik weer snel verder gegaan met naaien.
Voorkant :

achterkant, ook van zachte flanellen stoffen, maar dan heel bont Dit is na de eerste was- en droogbeurt en na twee keer wassen en droogbeurten in de wasdroger is hij klaar, het ergste verharen heeft hij gehad, hoewel hij de komende tijd bij gebruik nog wel veel 1,5 / 2 cm lange rafeldraadjes los zal laten. Het is een beeld van een quilt, lekker zacht, redelijk zwaar (gelukkig is de ontvanger geen fragiel poppetje), en hij ruikt ook nog eens heel bescheiden lekker fris naar bloemetjes.