Na wat stikken en strijken, zuchten en uithalen, is de rood-witte quilttop zover klaar:
als je op de foto klikt kom je in mijn foto-album waar ook een nog grotere versie van deze foto te zien is. Hij ligt in horizontale rijen vast van 2 hoog en 8 breed op tegelvloer van 40x 40 cm, dit even ter oriëntatie, en dan hoor ik jullie tellen en zeggen: "hé, maar ik tel oneven aantal blokken, dat kan toch niet?" Nou, jawel hoor; ik heb 6 rijen van 2 blokjes hoog en 8 breed gemaakt, en dan 1 rij van 1 hoog en 8 breed. Helaas heb ik nog 5 blokjes over waar ik even geen gat in zag om die passend te maken.; veel te klein, of krom bol staand, of zelfs eentje die haast ovaal leek. Maar allemaal met liefde gemaakt denk ik wel, dus ik zal morgen kijken hoe ik dat kan oplossen, en dan maak ik de quilt gewoon 9 rijen breed en 12 hoog, denk ik. Dan is-ie 120x 90 cm, ongeveer, en misschien gooi ik er een witte rand rond, of een rode, of allebei? Al met al is dit wel een hele vrolijke quilt aan het worden, ik ga niet voor perfect maar voor af, hij moet klaar zijn voor de show&tell over een paar weken, 8 Oktober.
Instinkers met machinaal piecen:
- voorafgaand aan het stikken de stof diagonaal strijkend uitrekken (grrr die kreukels moeten en zullen er uit gaan)
- Een 'doe maar een dotje' naadtoeslag nemen
- Wel een kwart inch naadtoeslag gerekend met snijden, maar tijdens het naaien een andere breedte aanhouden.
- De machine de baas laten zijn en jij uit alle macht het lapje al trekkend de goede kant op houden.
- Tegen het einde van het stiknaadje van het padje af gaan, met gevolg taps toelopende naden.
- Veel te kleine steekjes maken, zie dat maar eens uit te halen.
- Beginnen en eindigen met stikken op het tekenlijntje, hieraan herkende ik de handpatchers die ook eens met de machine willen naaien.
- Een perfect blokje verknallen door het al strijkend weer helemaal uit het lood te duwen, want die naadjes moeten plat.
Vanmiddag kwam de post en bracht een jasje voor mijn iPhone mee, bij B2C gekocht maandagavond, ik vind het een sjiek dingetje, ook omdat -als hij dicht is- je nog een streepje zilver ziet van het toestel. Het hoesje voor Evelien's toestel zat er ook bij, alleen jammer dat ze toen niet meer thuis was; ze was eerder deze middag vertrokken naar Amsterdam om samen met haar jaargenoten te gaan stappen. Evelien had wel al een leren hoesje voor haar toestel, maar die had Tim meegenomen toen hij maandagmorgen naar Rotterdam moest voor zijn introweek bij de studentenvereniging, zodat zijn mobieltje beschermd was. Voor Evelien heb ik vanmorgen dus nog snel een stevig hoesje gemaakt van tijgerprint, ach, daar past later wel haar iPod weer in.
Vanmiddag kwam zoonlief thuis, 2 dagen eerder dan gepland; het was zo zwaar tegengevallen, de sfeer was anders dan hij zich er van had voorgesteld. Nou ja, gelukkig heeft hij wel een fijn introweekendje gehad 2 weken geleden, toch? Wel gelachen, hij was met de taxi vanaf het station gekomen, omdat zijn mobieltje leeg was en hij mij niet kon bellen om hem op te halen. Toen ik hem vroeg: "waarom heb je niet de bus gepakt?", lachte hij schaapachtig, daar had hij helemaal niet aan gedacht; hij was zo moe en wilde naar huis en zag de taxi en vond dat een slimme zet. Slim, mwa, wel duur, 12 euro voor een ritje van 8 minuten, 3 euro duurder dan een enkeltje Rotterdam.
Mooi Top hoor! En ja iedereen denk lekker makkelijk met de machien maar dat komt zeker zo nauw als handpatchen zo niet nauwer.
Strijken doe ik pas aan het eind van een project. Alleen naadjes met de nagel goed plat strijken.
Leuk hoesje heb je!chique!
Heel sjiek iPhonejasje, amaai!
En die rood-witte mag er ook wezen!
Die top is helemaal toppie! Daar kunnen jullie met een gerust hart mee aankomen!
Zeg, die introductie, zou dat de Eurekaweek kunnen zijn in R’dam?
Ik heb er daar eentje zitten die er ook niet blij van wordt,…
Ohhhhhhhh mooie top! En wat een sjiek hoesie. fijne dag, Else
Moest even glimlachen om je raad, volgens mij uit eigen ervaring ( voor was het heel herkenbaar) En je verhalen over de kinderen zijn ook heel herkenbaar.