Jullie hebben het 10 dagen zonder mij moeten doen, afgekickt? Hier ben ik dus weer, na een 8 daags verblijf in een hotel vlak bij de Rambla, nou ja, vlak bij….. we liepen het in ongeveer een 40 tal minuten, afhankelijk van hoeveel winkels er op dat moment nog open waren ☺
Even naar het begin van onze trip op de 18e, het begon al goed in het vliegtuig waar Tim en ik als eerste in de rij van 3 stoelen plaats namen, ik ging aan het raam zitten, Tim er naast en de plek daarnaast was voor iemand anders. Maar eigenlijk had ik de stoel aan het raam vrij moeten laten, maar ik dacht niet dat er iemand moeilijk om zou gaan doen voor een 2 uur durende vlucht. Een korte temperamentvol uitziende donkere man nam plaats naast Tim en omdat hij niks zei van: "dat is mijn plaats, move-it", bleef ik lekker zitten. Perry zat met de meisjes in de rij naast ons met een gangpad er tussen. Het vliegtuig kwam in beweging en we taxiede naar de startbaan en ik merkte tot mijn schrik dat ik geen kauwgum of zo in mijn tas had zitten, dus gebaarde ik naar Suzanne dat ze me een paar snoepjes uit haar tas even aan Tim moest geven (ik kan heel goed gebaren), en aldus geschiedde, waarna bleek hoe temperamentvol en vooral slecht gehumeurd de man naast Tim wel was. Een ongelikte beer dus. In het Engels snauwde hij dat hij het al erg genoeg vond dat ik zijn plek had ingepikt zonder daarbij ook nog eens lastig gevallen te moeten worden. Of we daar gelijk mee wilden stoppen. Ik bood mijn excuses aan en het moment dat we in de lucht waren en de ‘gordels los’ signaal te zien was, sprak ik de man aan en zei dat ik nu met hem van plaats ging wisselen, zodat we hem niet meer lastig zouden vallen. Hier had hij niet op gerekend en toen hij aan het raam zat ging hij verder zijn krant lezen en probeerde hij zich ook nog te concentreren op wat andere documentatie; blijkbaar was hij op weg naar een symposium of zo. Nou ja, Tim en ik hadden de grootste lol, de man zat nu met een klein jengelend kind voor hem en 2 kleine bewegelijke kinderen achter hem, die steeds over zijn stoel heen leunden om het tv-scherm goed te kunnen bekijken. Hij zat zich groen en geel te ergeren maar zei er niks van.
De vlucht verliep verder zonder problemen, op het vliegveld in Barcelona stond een huurauto klaar en met behulp van TomTom reden we in 1 streep naar het hotel. Dat de navigatiestem er eentje was van Griet Titulaar was wel veel minder leuk; je zou die vent een bus peper in zijn hol moeten douwen, wat spreekt hij lijzig en traag! Vreselijk, eer hij klaar was met zijn eerste zin waren wij de afslag al haast voorbij. De volgende stem bleek een grappige neger, die het wel lollig vond als we voorbij de plaats van bestemming reden, en een harkige man die heel knorrig sprak deed zijn werk ook wel goed, maar al die gekke stemmen gaan snel vervelen vind ik (ik was de enige die dit vond), vooral als de rit moeizaam ging vanwege verkeersdrukte kon ik er niet om lachen. Ik steek het maar op de hitte, 28 tot 34ºC is slecht voor mijn anders toch wel goede humeur.
Wordt vervolgt.