Rose of Sharonblok is gemeanderd, ging lekker, hij zit nu strak tegen de designwall geplakt! Op deze manier maak ik dus alle blokken, en ze worden later met sashings aan elkaar verbonden.

Zaterdagmorgen half 11 stond ik de metershoge en brede ramen te lappen, ik kon het niet langer meer aanzien. Ik doe dit ‘lappen’ gewoon met de Leifheid dweil (maakt goed schoon, je kan lekker kracht zetten, en je hebt geen trapje nodig met het insoppen, en ik gebruik ook dit HG middel in het water, ideaal spul)

om daarna met de trekker op lange steel er overheen te gaan, en dan met een oude theedoek langs de randen om druppels weg te halen. Voordeel van zulke vieze ramen, is dat je eer van je werk hebt. 🙂 Mijn ventje heeft het wel 3 keer moeten aanhoren dat de ramen zo heerlijk schoon waren, eer hij er wat van zei; complimenten, je moet ze er gewoon uittrekken!

Vrijdagmiddag ging ik toch nog even op de valreep boodschappen doen, samen met Evelien, want ik had een heerlijk (vegetarische) lasagne recept gezien hier op de blog van Marion, en daar hadden we wel oren naar. Ik had een winkelwagentje uit de stalling gehaald, en zo reden we door de winkel; het viel me op dat mijn handen plakten, maar pas toen Evelien “Getsie, er zit wat goors op de greep van dit wagentje!” riep, had ik de bron van het plakkerigs niet ontdekt, tot dat moment. Ik wil niet weten wat het was, en ik heb ook niet aan mijn handen geroken, de rillingen liepen over mijn rug bij de meest gore gedachten die er zijn, vooral die van lichaamssappen kreeg ik niet uit mijn hoofd. Evelien gokte erop dat het koffie met veel melk en suiker was, die mensen al winkelend lopen te drinken, vraag me niet waarom, want met 1 hand aan het karretje en 1 hand aan het bekertje kan je toch geen boodschappen doen?  En waar is het winkelpersoneel als je ze nodig hebt?

Met een tissue uit mijn zak en het flesje desinfectans uit mijn tas maakte ik de greep van het wagentje schoon, en daarna met een andere tissue en royaal desinfectans onze handen, brrrr.  Thuisgekomen hebben we eerst onze handen stevig gewassen, en toen ben ik eten gaan klaarmaken. Manlief kwam thuis, gaf me bij het aanrecht een warme zoen in mijn nek, terwijl hij  toekeek wat ik aan het doen was. “Ik maak lasagne klaar, een recept van een quiltster, die heel lekker moet zijn”, zei ik, en hij zei “hmmm”  Op vrijdag heeft hij meer zin in ongezond eten bestellen, en toen hij zag dat ik pesto en klein gesneden gedroogde tomaatjes toevoegde aan de spinazie, wist hij het zeker. “Ik bestel wel wat, als je het niet erg vind.” Tuurlijk niet, wij eten lekkere lasagne, zei ik, ondertussen ruzie maken met de plakjes voorgekookte lasagne uit de pan, die lekker klef aan het doen waren. Gelukkig had ik er genoeg gekookt, zodat een kwartier later 3 schaaltjes klaar stonden om de oven ingeschoven te worden, 1 voor elk, kwam dat effe mooi uit!

De oven deed zijn ding, en ik zat op mijn luie stoel op de Weight Watchers app op mijn mobieltje uit te rekenen hoeveel alles bij elkaar aan propoints waard was, en dan dat door 3 delen, simpel! De thee schoot bijna verkeerd, 25 punten per schaaltje, no way! Ik nog een keer alles uitrekenen, helaas had ik het de eerste keer al goed. OMG.

Zoveel propoints had ik niet meer over, en om nou mijn spaarpotje aan te spreken, wilde ik niet, die zijn voor zondag op het feestje van mijn zwager. Met een half schaaltje moest ik het dan maar doen, er zat niks anders op, en mijn dochters besloten ook om te beginnen met een half schaaltje lasagne. (Zoon at in Tilburg)  Het was supersuperzalig, (zelfs DH moest dit toegeven, nadat hij uit nieuwsgierigheid na het aanhoren van ons gezucht dat het zalig was, een mini hapje van me kreeg, maar daar bleef het bij, want zijn eten kwam er even later ook aan). Ik had na dat halve schaaltje -wat toch een normale portie was- best nog wel zin in de andere helft, maar ik bleef sterk, ik wil toch afvallen? Nou dan, hard wezen, niet aanstellen en vooral voet bij stuk houden. En ‘zin hebben in’, betekende niet dat ik nog honger had, eigenlijk had ik precies genoeg gegeten, en nog ruimte voor een schaaltje yoghurt of fruit.  Voordeel is wel dat we nu 3 porties super zalige lasagne in de diepvries hebben, ook al vrees ik dat deze richting Tilburg en Amsterdam zullen verdwijnen.

Morgen maak ik een stoofpannetje, recept gezien bij Chris, recept staat in haar volgende blogje, ik ben erg benieuwd.