Vrijdag moest het quiltwerk even wachten voor de huishoudelijke zaken, zoals stofzuigen en schoonmaken, want oooh, het was hard nodig! Als een tornado ben ik aan de slag gegaan, en tussen het inweken van toiletpotten, douchebakken, kranen en wasbakken hield dat ook het uitmesten van mijn naaikamer in, want daar was niet meer te zien wat voor kleur de tafels hadden. Ik kon nergens meer iets op een harde oppervlakte leggen, alles lag al vol, dus werd er gestapeld, en met het beeld van vervuilde ziekelijke verzamelaars in beeld, had ik geen aanmoediging nodig.  Bijna 3 uur duurde deze aanval, en toen kwam er bezoek, dus een mooi excuus om te stoppen; sanitair en alles stofzuigen was toen klaar, mijn kamer kan nog wel wat puinruimen opruimen gebruiken, maar dat bewaar ik wel voor de regenachtige dagen.
 
 
Suzanne schrok zich wild toen ze mijn kamer zag. “Huh, stond deze hier al?”, vroeg ze, toen ze mijn snijtafel naast de deur zag, en gaf een dikke knipoog. Ik beloonde mezelf na het avondeten (zalige pompoensoep gemaakt) met een paar uur spelen achter de naaimachine. Het simpele streepwerk is nu rasterwerk geworden, veel beter zo.

Vanmorgen ontdekte ik een mooi patroon voor de blokken die daarnaast zitten, en had alvast eentje uitgeprobeerd voordat de plicht riep. Het ging goed, riep ik via mijn iPhone op Facebook, kijk maar hier

Boodschapjes doen en daarna de tuin, want die had ook aandacht nodig. Het gras maaien en kanten steken, en gelijk ook maar snoeien en onder de hagen opruimen, wat Zopje -die aan de andere kant van de heg liep- wel erg spannend vond; hij dacht dat er een vette muis zat, en sprong opeens door de heg heen vlak voor me op, ik schrok me wild, en hij ook, want met een grote bokkensprong was hij ook net zo snel weer weg. Zipje lag de hele tijd op het pad, mij in de gaten te houden, af en toe een beetje kletsen als ik zijn kant op keek, en verder lag hij gewoon genieten van het zonnetje.

Deze stond verdacht laag, toen ik manlief voorbij zag lopen, en vroeg hoe laat het was: “Kwart voor 7”, ojee, vandaar dat ik me slapjes voelde, ik had niks meer gegeten sinds half 1, snel opgeruimd en wassen en eten; de tuin ziet er al heel goed uit, ik ben op de helft gekomen, en hoop het morgen of overmorgen af te krijgen, net als de sampler.
 
Hier heb ik vanavond nog 2 blokken gequilt, ik begon een beetje te klungelen (ontdek de fout, ik was de tel kwijt 🙂 ), dus ben er maar mee gestopt voordat er ongelukken gebeuren. En morgen kan ik, nadat ik de laatste heb gequilt (hoe heet dit blok hierboven eigenlijk?), nadenken over deze hoekblokken te zien op de foto hieronder, ik wil ze als eenheid quilten, dus het vierkant en de 2 driehoeken aan weerszijde, maar of dit gaat lukken?

Maar het kan ook gebeuren dat ik morgen een voorbeeld ga nemen aan deze schat

lekker bankhangen, boekje lezen, hangt een beetje van mijn spieren af, een dagje rust kan geen kwaad, en ondertussen dromen dat ik de schattige lapjes van de give-away ga winnen,  die Mascha organiseert vanwege haar verjaardag, klik hier maar. Met zoveel reacties al op haar blogje zal het wel bij dromen blijven, maar ook dat is fijn, soms is begeren mooier dan bezitten, hoewel, niet in dit geval 😉