Kijk eens wat een liefjes ik heb gekocht, eentje voor mij, en eentje voor mijn moeder 🙂

en mijn moeder krijgt de hare morgen (ja, zondag) al, als ik haar ’s morgens vroeg oppik om mee naar Briele te gaan, naar de Quilters-outlet. Gaan jullie ook? Wij hopen er rond het middaguur te zijn. Nee, niks nodig, op een tussenvulling na. Erg hè? Misschien nog mooi quiltgaren, of een lapje….

De Lotus ZZ haalde ik donderdagnamiddag op in Belgie, half uurtje rijden onder Breda; er zat geen snoer bij, dus het was een gokje, maar na een korte blik in het blinkende spoelhuis, vermoede ik dat er niet zoveel kilometers mee gereden was, of hij was gewoon na de laatste servicebeurt decennia geleden opgeborgen om nooit meer gebruikt te worden, wie zal het zeggen. De eigenaresse had hem van haar oma gekregen, en nooit wat mee gedaan. Het snoer (ook via internet gevonden) komt over een paar dagen vanuit Duitsland aan, gekocht bij een naaimachinewinkel.

En de Lotus SP heb ik vanmorgen gehaald boven Breda,  een oude dame die er vroeger wel wat mee had genaaid, maar nu moest opruimen, het stond in de weg. Het machientje zat vol met roestbruine spikkels, maar na een poetsbeurt bleek er niks van lakwerk te zijn verroest, een krasje hier en daar, en that’s all. In het accessoirebakje zat zoveel stof en kruimels van iets van kaarsvet, dat de bruine kleur van de bekleding eerder vaalgrijs leek; na een zuig en poetsbeurt knapte het zienderogen op.

Ook het spoelhuis was een genot om schoon te maken, zo vuil, zo vol met stof en kruimels, heerlijk! Net als met navels schoonmaken, vroeger in het ziekenhuis/verpleeghuis, hoe voller ze zaten, hoe meer eer je van je werk had; soms moest de inhoud van de navel een paar dagen inweken met een paar druppels olie en een watje (soms paste er geeneens een watje in, zo vol zat-ie), en dan elke dag met een pincet voelen of het al los kwam. Echt balen als er op je laatst ochtenddienst nog geen bevredigend resultaat was.

Ik had een collega, een dametje om te zien (en ruiken én horen, heel erg ABN, wat opviel in het Zeeuwse ziekenhuis), en die wilde er altijd bijgeroepen worden, zo leuk vond ze dat. En wat ze helemaal opwindend vond, was de geur die van het losgeweekt propje kwam, een beetje tenenkaaslucht; waar een ‘normaal mens’ helemaal nat wordt van een broeierige blik van een mysterieuze man (of mooie lapjes, sommigen hebben niet veel nodig, staan op scherp 🙂  ) had zij het met vieze luchtjes.  Ah ja, je hebt mensen en je hebt potloodjes.

Er zijn weer huisjes bijgebouwd, en bij deze 2 hebben de stratenmakers al een deel van de bestrating klaar (ze liggen los van elkaar, de huisjes); ik ben niet tevreden, want de stenen liggen niet recht. Eerst dacht ik dat het aan de stratenmakers lag, haha, altijd makkelijk, een ander de schuld geven, maar nadat ik de foto had bekeken -om te laten zien hoe ik het doe- zag ik gelijk waar ik de mist in ben gegaan.

Dat wordt dus even opnieuw doen. De maten voor de stroken (3x 7,5 cm) en blokjes (3×3 cm) werken goed voor als je het met het handje doet, en een naadtoeslag van 0,75 cm heb genomen, maar als je het m.b.v. paperpiecepatroon doet, heb je maar een naadje van 0,5 cm, en dan houd je een bredere sashing over tussen de huisjes. Ik heb dus met het uitknippen van het papieren patroontje hier helemaal geen rekening mee gehouden, maar als ik nu gewoon wel een kwart inch rondom aanhoud is het probleem opgelost! Maar… ik ga -lekker eigenwijs- de sashing wat smaller maken, en deze stikken en snijden OVERDAG als ik GOED WAKKER ben. (virtuele schop onder m’n kont)

En dan heb ik nog een vraagje om op Ina te stemmen, ze staat met haar Alaska quilt op de 2e plaats, en dat vind ik zo jammer! Klik hier nog een paar uur en dan sluit de wedstrijd!