Zaterdag 16 April 2016 en Evelien is opeens 25 jaar oud, toen ze geboren werd was het al dagen lang zo bloedje heet dat de mussen van het dak vielen, hoe anders was het dit weekend, koud, winderig en erg nat, het hagelde zelfs op de 15e. Ze wilde haar verjaardag thuis vieren, wel moest ze ’s middags al weer op tijd weg omdat ze ’s avonds een feest had met vrienden. Op mijn vraag wat voor taart ze als verjaardagstaart wilde hebben, antwoordde ze: “Een appeltaart, dat is zo lang geleden!”  Hij stond net uit de oven toen ze vrijdagmiddag na werk thuis kwam, en de katten bleven er gelukkig vanaf toen we met z’n allen uit eten gingen bij de Visdonk Lodge.  Ik had hem toen wel afgedekt hoor. Bij thuiskomst ontdekte Suzanne deze salamander met een hoge schattigheidsgehalte op de stoep vlakbij de voordeur,

na bewondering heeft ze hem op de steentjes naast de stoep gezet.
Zaterdagochtend  8 uur liepen we half slaperig haar kamer binnen om brommend en soms erg vals  “Lang zal ze leven” te zingen en grijnzend hoorde ze ons gekweel aan. Ik had een gebroken nacht vanwege rare geluiden in de tuin, het was hard aan het waaien en regenen, maar om 3 uur -toen ik net lekker sliep- werden de vogels actief en gaven serenades weg in de boom voor ons raam en ook op het dak boven de kamer waar Evelien sliep; vooral de merels lieten goed van zich horen, hun repertoire is zeer uitgebreid!

Mijn ouders kwamen tegen de middag, wij hadden toen al de taart aangesneden nadat Evelien de kaarsjes had uitgeblazen; nadeel van deze kaarsjes was dat ze windbestendig waren en er wel heel veel blaaskracht aan te pas moest komen om ze te doven.

Wij hadden net onze taartpunt op toen mijn ouders er aan kwamen, gezellig aan de keukentafel gezeten, bijkletsen met de kleinkinderen en van de taart genieten,

tot Evelien de trein terug naar Amsterdam moest halen. Vanwege problemen op het spoor bracht DH haar naar Breda, dat scheelde overstappen en was wel zo gezellig, en mijn ouders vertrokken toen ook weer. We hadden allemaal een zondagsgevoel de rest van de dag 🙂