Zondagavond had ik alle rijen genummerd en de blokken per rij per stu aan elkaar gespeld, want als je bij deze quilt een blok verkeerd om naait klopt het patroon echt niet. De rijen gingen op volgorde op elkaar en toen kon de volgende morgen het naaien beginnen.

Eerst naaide ik de eerste twee blokjes van elke rij aan elkaar zonder draad af te knippen, waardoor ze allemaal op de kruispunten vast zaten. Webbing heet dit, Quiltville heeft hier het een uitleg van gemaakt. Op deze manier kan je later geen rijen de verkeerde kant vast maken. Ik heb het wel eens gehad dat ik rij 3 tegen rij 1 naaide ipv tegen rij 2, dat wilde ik hier echt voorkomen.

ik was er twee uur zoet mee, Loki lag al die tijd heerlijk naast me te slapen.

en ’s middags naaide ik alle rijen aan elkaar tot een affe top, een lap van 240x 240 cm, een joekel om te strijken, alle naadtoeslagen die verkeerd vielen had ik tot bijna aan het stiksel schuin ingeknipt zodat ik ze de goede kant op kon strijken.

Ik weet nog niet hoe ik hem ga doorquilten, maar voor het geval de roze banen in de ditch gequilt zouden worden, moesten ze hier allemaal goed lopen. En wat doe je als je toch aan het strijken bent? Juist, de overhemden ook maar gelijk strijken, dit gaat in één moeite door. Alleen een beetje suf van mij dat ik de top niet netjes had opgevouwen maar gewoon bij elkaar had gegrepen en op tafel had gelegd, nu ziet hij er niet meer zo strak uit,, maar dat gaat er wel uit tijdens het quilten. Wat leuk is aan deze quilt is dat hij er anders uitziet als je hem vanuit een andere hoek bekijkt.

of zo

en zelfs diagonaal is hij leuk

Nu nogeven  nadenken over hoe ik deze ga doorquilten, de ontwerpster had hem met een Baptist Fan doorgequilt, kijk hier maar, mmm, heel mooi, maar misschien is iets anders ook heel mooi, zoals golvende lijnen horizontaal lopend, of in en naast de ditch allemaal lijnen quilten, maar dat kan niet op de longarm van Leur, het blok is veel te groot. Ik heb ze wel eens groter onder mijn naaimachine gehad, ik laat me hierdoor niet ontmoedigen.

Vanmiddag heb ik weer even in de tuin gewerkt, de fysio adviseerde minder zware lading op de zeef te scheppen, en niet langer dan 3 kwartier tot een uur per dag te doen. Ik moest het maar even om de dag doen om te kijken hoe het ging, en vooral wat werk overlaten voor over de zondag voordat ik weer naar de fysio moet, zodat hij kan voelen wat het doet aan mijn gewricht.

Ik besloot maar eerst het stukje bij het begin van het pad te zeven, gewoon voor het zicht vanaf de straat,

en hier stuitte ik halverwege het deel op 5 cm diepte dus wel op anti-worteldoek!

Dat scheelde veel werk, nu hoefde ik niet meer zo diep te gaan om de steentjes op de graven, en nu zag ik pas goed hoeveel grond er tussen zat, wat hier nu vanaf komt gaat ontdaan van worteltjes de bloembak in, ik kan het moeilijk terug op het anti-worteldoek mikken. Ik hoop niet dat ik nu een lading onkruidzaad hiermee transporteer, de andere bak in het midden die ik in het najaar heb schoongemaakt zit alweer bomvol vervelend gras, moet ik hier nu ook gaan zeven? 🙁
Maar eerst lekker split zeven, op m’n knietjes door de hele voortuin schuiven (op een speciale knielbankje hoor, eentje met armsteunen, want ik kan en mag nog niet op mijn pols steunen, maar wel op mijn elleboog)