Vanavond zette ik de laatste steekjes aan de 8e affo van dit jaar, waarvan er 4 alleen al deze maand, goh, bestaat er zoiets als hyperquilteroidie? Zoja, dan heb ik het, maar ik lijd er niet echt onder, haha, laat maar komen! Voor het avondeten moest de bies er nog op, en ik had hem even op de grond gelegd om te kijken of het nergens trok,

en gelijk kwam Zopje aanlopen,hij is in zijn vorige leven vast een quilter geweest, kan niet anders. Of zouden wij quilters allemaal na onze dood terugkeren als katten, met quilters als baasjes. Ooh, dat zou fijn zijn, hier kan ik me wel in vinden hoor.
Nadat ik tijdens DWDD de ophangsleuf had tegen gezoomd, waarbij ik me hevig in de vinger prikte bij het zien van 2 zoenende mannen, hete stoom en mooie lijven, legde ik hem nog even op de bank voor de foto, voordat hij in de wasmachine ging

Zipje was in zijn vorige leven duidelijk een iets minder fanatieke quilter dan zijn broer,
en ooh wat is-ie er mooi en fris ruikend uit gekomen! De colorcatchers zagen mooi licht-mosgroen, geen uitgelopen kleuren, en de blauwe lijnen van de stift waren ook verdwenen. Op de foto zetten ging niet zo makkelijk, de flitser maakte er een fletse boel van,

en zie hoe mooi zonder flits (ja, ik ben hem mooi gaan vinden naar mate het quiltwerk vorderde).

Ik had nog een tentstok -en dat voor iemand die nooit kampeert 🙂 – en kon hem mooi over de balustrade hangen. Hoor de kippen kakelen, diep beledigd dat ze hun uitzicht kwijt zijn. Stil maar kippetjes, vrijdag is-ie weer weg, want dan gaat hij mee naar Nieuwkerke, naar het quiltweekend, en nee, jullie blijven thuis, jullie zijn daar al eens geweest, jaren geleden.

alle 8 goed