Heb een hele dag met een gek vol gevoel gelopen, alsof mijn maaginhoud er uit wilde komen, en dit dank zij de contrastvloeistof die ik moest innemen tijdens de 3 maaltijden. Het was niet vies of zo, maar zat behoorlijk in de weg. En het is heel goed dat er nu geen geurpc bestaat, want een gasvorming dat ik ervan heb gekregen, arme Perry die vannacht er ook nog van kan ‘genieten’. We zullen het dekbed maar strak onder de armen laten liggen, ook tijdens het omdraaien.
Om kwart voor 9 moet ik voor de CT-scan in het ziekenhuis zijn en dan hoop ik om half 11 alweer klaar te zijn. Dan lekkere peacannotenkoek kopen in het restaurantje van het ziekenhuis en deze opeten terwijl ik op Perry wacht om me naar huis te brengen.

Moet aan Maarten denken, de 6 jarige zoon van Anica, die met opgezette klieren en veel pijn/koorts in het ziekenhuis ligt, arm ventje en arme ouders, je gaat door een hel terwijl je moet wachten op de uitslag. Het kaartje ligt al klaar.

Zo, en nou snel naar bed.