Hij is klaar, de elke dag maar niet heus een huisje 🙂 en ligt nu te drogen in de tussenkamer. Gisteren quiltte ik op de border allemaal dwarse strepen die ongeveer een inch uit elkaar lagen, met een kalkpotloodje markeerde ik met een stipje waar de lijntjes moesten lopen, en zette de quiltlijnen met zwart garen met freemotion, alleen deze keer langs een liniaaltje.

Ging lekker.
Beetje jammer van het afvalzakje dat gevuld was met alle veiligheidsspeldjes die ik tijdens het quilten uit de quilt haalde. Zo’n groot zakje is handiger dan een klein doosje, want ik kan zonder te kijken het speldje erin mikken, altijd mijn ogen op het werk houden.

Met een zwaai van opluchting zwiepte ik hem van tafel, hup de prullenbak in. Op zijn kop uiteraard.

Er zijn ergere dingen, maar het houdt de boel zo op. Voordat ik de bies erop naaide heb ik er een rode piping aan toegevoegd, want ik vond het nogal saai.
De piping sneed ik 1″ breed, in de lengte dubbelgestreken en met de vouwrand naar binnen wijzend naaide ik deze eerst tegen de boven en onderrand, en daarna tegen de zijkanten, een kind kan de was doen, maar misschien is het mooier de volgende keer dat ik hem 0,75″ breed snijd, óf er een draad door trek, want het is een beetje een futloos gevalletje.

Voor de bies gebruikte ik dezelfde stof als van de sashings, ik had net genoeg om er 2″ brede stroken van te snijden, dubbelgevouwen er tegenaan gezet moest dat lukken. Meestal neem ik 2,25″, dat kleine beetje meer maakt het machinaal tegenzomen makkelijker, nu zou ik het dus met de hand moeten doen, het zij zo, maar het houd zo op.
Voor het label nam ik het lapje dat als cadeautje van Quilt Online in de goodybag zat met de Helmondse quiltdag,

en deze had ik meegestikt met de bies, zodat ik maar twee randen hoefde vast te naaien met de hand.
 Uiteraard was ik de l vergeten in Building, en deze propte ik er niet al te subtiel tussen, verder ging het geloof ik wel goed met me.

Ik ben twee uur bezig geweest met de bies tegenzomen, wat een rotwerk is dat als je met zwarte stof werkt, je ziet echt niks! Toen ik dacht dat ik klaar was, zag ik dat ik de ophangsleuf nog moest vastnaaien.

En toen hij klaar was en ik hem met een zucht van opluchting en verrukking omdraaide en deze rechts-onder hoek zag, had ik een “grrrrr” moment,

Het uiteinde van de piping was met het vastnaaien op de top er tussenuit geschoven. Normaal als ik de bies omdraai en dan ga vastspelden, check ik meestal de hoek aan de voorkant of de vouwlijn van de bies mooi schuin naar de punt loopt, maar nu dus niet, want dan had ik het gelijk gezien, verdorie toch! Heel voorzichtig haalde ik aan de voorkant een paar stiksteekjes van de bies los tot ik de piping er in kon stoppen, en daarna moest ik de boel weer dichtnaaien met de hand, door alle lagen heen stekend.

Hier word een mens niet vrolijk van. (Moeilijk te geloven, maar ik vind het echt heerlijk werk, quilts maken)
Mijn broek zakte daarna bijna af toen ik het stiksel zag van de piping, ik had er op gelet dat ik een smallere naad naaide, maar niet overal goed gelukt dus. Gelukkig hoefde ik maar drie stukken van 10 cm uit te halen, het houd maar niet op..

Maar toen hij echt klaar was en voor de fotoshoot even op mijn naaikamer mocht hangen, was alle leed weer vergeten, net als bij een bevalling.

de gestreepte zwarte border geeft diepte in de top, als het stippeltjeszwart was geweest, had het net zoveel aandacht gevraagd als de huisjes, en nu  duwt de border de huisjes naar voren. Net als op een feestje, je hebt een paar muurbloempjes nodig om de sterren op te laten vallen, als we allemaal sterren zijn is het saai.

En toen ging hij na de was (niets afgegeven van kleuren!) in de tussenkamer, Loki checkte even of alles goed lag en toen mocht de deur dicht.
Op naar de volgende UFO.