Gistermiddag had Suzanne vrij en ook haar vriendin dus, en ipv een hele middag achter de pc te hangen heb ik ze meegenomen voor een sportieve boswandeling. Het zonnetje scheen en het was heerlijk buiten! Op nog geen 5 minuten lopen van huis kom je op een trimbaantje met dan om de 100 meter zoiets een sportelement; hangrekjes, evenwichtsbalk, buikspierbankjes, slalom of haasje over palen -de meisjes moesten slalommen, want de palen waren te hoog en de jassen te lang om er overheen te springen. Wel jammer dat er door de regen veel paden erg drassig en glibberig waren, we hebben allemaal een paar keer een bijna uitglijder gemaakt ☺

Na een 3 kwartier lopen kwamen we uit bij het theehuisje, een soort sportkantine uitziende gebouw. Warme chocomelk en een wafel met slagroom ging er vrolijk in en toen gingen we verder, weer iets van een uurtje lopen (op goed geluk) en toen kwamen we achter ons huis uit! We hoefden enkel de weg over te steken, ons door bosjes heen wurmen, over een diepe brede sloot springen die begroeid was met bramen en over een heuvel van takken klimmen, dan door de heg proberen te klimmen en dan zouden we in de tuin staan. ‘Zouden’ ja, want we hebben dit toch maar niet geprobeerd, -dit is meer het werk voor Zipje en Zopje- we besloten de weg af te lopen, een kwartier later waren we thuis. Ik schrok me nog lam toen Evelien stilletjes achter ons kwam fietsen en "Boe" riep, helemaal niet hard of zo, ik heb niet veel nodig om te schrikken.