Maandagavond maakte ik nog even een klein ommetje om Pokemon te vangen en stops te draaien, en Jon liep gezellig met me mee. Nou ja, gezellig, toen we langs het met onkruid overwoekerde en op sterven na jonge beukhaag aanplant van de achterburen passeerden, spotte Jon een dominante rode kater aan de overkant van de straat.
Ojee, zijn haren gingen na het maken van deze foto omhoog staan, zijn staart werd zo dik als zijn nek, en ik zag een achtervolging al in de maak, niet zo fijn met een weg tussen de katten in waar bepaalde automobilisten zich Max Verstappen wanen, vlakbij waar Arya was aangereden 😢 Dus pakte ik Jon op en liep met een tot op het bot vernederde kat door tot we een zijstraat konden inslaan, en ik  Jon los kon laten toen de rode kat niet meer in zicht was. We werden in de gaten gehouden door eksters die alarm sloegen, “Incoming cat”, en bij de stops aangekomen vlogen de zwaluwen hard gillend boven ons hoofd, wat een drukte

Jon sjokte achter me aan

Toen ik terug liep zag ik hem graven en besloot hij een grote boodschap te doen, welke hij netjes begroef onder een dikke laag grond

Op weg naar huis nam ik het laatste stukje langs de doorgaande weg Jon weer in mijn armen, hij keek angstig om zich heen hopend dat niemand dit zag, en pas bij ons pad naar de voordeur liet ik hem weer gaan. Om mij te stangen ging hij midden op de weg liggen, lekker puh.

Gisteren heb ik weer even geborduurd, ook al schoot de gedachte om het onkruid te trekken tussen de jonge haagplantjes bij de achterburen even door mijn hoofd. Doen: het is leuk werk en kost me hooguit een half uurtje. Niet doen: ze hebben tuinmannen en ze lopen er elke dag meerdere malen langs met hun hond. Loslaten dus en lekker borduren. Hoed en haren klaar

Stoel klaar

En nu de tas doen

Dat wordt nog wel wat 😆 
Voordat de katten de garage in gingen voor de nacht liepen ze heel onrustig heen en weer door de kamer en stonden ze samen met hun neusjes bij de spleet van de schuifpui naar buiten te joelen tegen een rode kater de op het terras liep, Jon stond gewoon over Sherlock, zo grappig om te zien. Als ze gaan eten dan duikt Sherlock ook vaak onder Jon door om naar een voerbakje te komen, en dan zie je Jon een “WTF doe je nou man” blik op het ventje werpen.