Heerlijk weer buiten deze zondag, lekker bewolkt met een beetje wind en af en toe een zonnetje, niet te warm dus en dan geniet ik voor 100%.
Het was vanmorgen een beetje druk, om het zachtjes uit te drukken. Om half 9 stond ik al onder de douche, Perry bijna en waren Tim en Evelien de tafel al aan het dekken. Toen we om 9 uur Suzanne ‘lang zal ze leven’ toezongen (11 jaar alweer!) terwijl we haar slaapkamer binnen vielen met handen vol cadeautjes, troffen we ze voorover gedoken over haar hoofdkussen aan, gezicht in het kussen. Ik had gelijk in de gaten dat ze aan het huilen waren, de rest dacht dat ze gewoon ‘verlegen’ was. Ze had ons al vanaf half 9 horen rommelen en douchen en kletsen, en dacht dus dat we haar verjaardag waren vergeten, zo vertelde ze snotterend ,en de tranen liepen over haar wangen. "Hoe kunnen we jouw verjaardag nou vergeten, je herinnerde ons de afgelopen week een paar maal per dag aan", zei Perry en nadat we afgekust en geknuffeld hadden was het goed en begon ze haar cadeautjes uit te pakken.
Lekker luchtje, leuke dvd (kruistocht in spijkerbroek), zeepje in Oilillydoosje en dito toilettasje,een pc-spel en als klapper een Samsung beeldscherm voor haar pc, de 931 nogwat. Ik beloofde haar deze te installeren, maar dan moest ze wel zelf haar bureau opruimen en haar oude beeldscherm weg te halen. Ik zou het doen zodra de appeltaart in de oven stond.
Na de cadeautjes gingen we dus aan tafel lekker ontbijten, terwijl Perry op zijn gemak zijn cadeautjes kon uitpakken. dvd’s, ‘goede’ boeken (allemaal moord en doodslag) en een lekker geurtje.
Iedereen lekker verwend, en Evelien, Tim en ik maar draven LOL, zo gaat dat.
Voordeel van slagroomtaart versieren is dat je een kopje koffie met slagroom kan nemen, Suzanne mocht de kloppers aflikken. 
Evelien heeft de taart versiert trouwens, ik heb het slagroom op de taart gesmeerd, lekker kliederwerk. Maar de appeltaart maken was veel meer kliederzooi, normaal maak ik zelf het deeg, maar dit kwam uit een kant-en-klaar pak en het deeg was heel kleverig en moeilijk -zeg maar gewoon: niet- uit te rollen. En natuurlijk wilde ik het mooi doen met zo’n raster van deeg bovenop, ik leek wel een kleuter, zo druk was ik bezig met plakken en kliederen. De keuken zag eruit als een slagveld en zo ook mijn kleren, ik moet eigenlijk een schort dragen tijdens het kokkerellen, maar dat maakt zo dik :-))
De taart ruikt zo overheerlijk, echt super, het water loopt je gewoon in de mond als je langs loopt. Het wachten is op de visite, zodat we er van kunnen proeven, nog een half uurtje denk ik.
Rond 2 uur kwamen mijn ouders en broer Don en terwijl Suzanne haar cadeautjes kreeg showde mijn moeder me van alles, van een affe quiltje tot lapjes stof en tijdschriften. Ik heb later pas goed de kaart kunnen bewonderen die Suzanne kreeg, mijn moeder maakt er voor iedereen zoveel werk van, en ik bewaar ze allemaal. 
Hier wordt Suzanne bijna gekeeld door haar opa ☺
Als avondeten had Suzanne pannenkoeken gekozen die Perry en ik hebben gebakken en we hebben heerlijk buiten kunnen eten, het was echt lekker weer.
Hier zie je de quilt die mijn moeder heeft gemaakt nav een workshop Bling-bling, gegeven door quiltshop Leur die ervoor naar de Diamond Patchers in Terneuzen waren gekomen. 
Oja, nog wat grappigs gebeurd:
zaterdagmiddag -iets rond 6 uur- stond Perry in mijn kamer te kletsen, Suzanne zat beneden te spelen en Tim en Evelien zaten lekker op hun kamer te gamen (zo heet ‘spelen’ zodra je 15+ bent, ik heb het niet zelf verzonnen).
Perry dacht mij voor de gek te houden door met zijn hand in zijn zak met zijn mobieltje ons huisnummer te bellen, maar ik zag het gelijk aan zijn gezicht dat hij het was toen de telefoon ging, dus nam ik niet op. Maar Suzanne riep van beneden :"Ik neem wel op!", en toen hoorde ik Perry zeggen: "Dag liefje, met papa. Wil je tegen mama zeggen dat ik wat later thuis kom?", en ik hoorde Suzanne beneden zeggen dat het goed was. 🙂 Perry hing op en gelijk bulderde Suzanne naar boven dat papa had gebeld en dat hij wat later thuis zou komen. We zaten met z’n tweeën te grinniken en ik hoorde Tim zeggen "Dit gelóóf je toch niet?". Ik riep Suzanne naar boven om haar iets te laten zien, ze kwam gelijk (meestal laat ik dan een foto van een quilt op de pc zien en dat vind ze geweldig), en toen ze naast me stond kwam Perry vanachter de deur tevoorschijn en zei "Boe". Ze schrok zich een hoedje en boos dat ze werd, maar gelijk ook lachend om haar eigen onnozelheid. Ze had hem immers een kwartier eerder in de keuken koffie zien pakken. LOL Dat ze er later nog mee geplaagd werd vond ze minder leuk.