Wat een drukke dag, ik lijk het wel aan te trekken; het begon al vannacht, begin van de nacht was niks op aan te merken 😉 maar toen ik net sliep ging de telefoon, kwart voor 3, o jee, er zal toch niks aan de hand zijn. Ik nam op en kreeg een ABN-sprekende man aan de lijn die firma weet-ik-veel wilde spreken. De firma heette niet zo, ik ben alleen de naam vergeten, dat kan gebeuren als je uit je slaap wordt gerukt door een vreemde man, de stem blijft hangen, de naam niet. Ik zei dat hij een verkeerd nummer gebeld had, en hij zei alleen maar "Oh.", en hing toen op. Niks geen excuses of zo, alleen maar oh. Ik probeerde de slaap weer te vatten, maar een knappe meid die dat kan als haar bedgenoot hele bomen aan het omzagen is, dikke bomen en dunne bomen, en af toe was het adem inhouden of ze de goede kant omvielen, en dan moesten die bomen ook nog in kleine stukjes gehakt worden, pffff, ik heb het 4 uur zien worden.

Om 7 uur ging mijn wekker weer, met pijn en moeite sleepte ik me er een kwartier later uit, als een vaatdoek voelde ik me. Maar het moest, ik had strakke plannen voor deze dag! Eenmaal aangekleed bracht ik eerst mijn auto naar de garage (kleine beurt), en ging met leenauto terug, voor de thee en ontbijt. 

Half 11 en ik loop de parkeerterrein van Tuincentrum Abbing op, in Zeist, veilig aangekomen zonder fileleed (lang leve de navigatiesnol die me er steeds omheen leidde).  Ik mocht voor mijn verjaardag een schommelbank uitzoeken, en op hun website had ik een droom van een bank gezien, van Pepe, maar aangezien het geen pakje boter is, en een droom in een nachtmerrie kan veranderen als hij niet lekker blijkt te zitten, wilde ik wel eerst gaan passen. Een meneer van het bedrijf bracht me over verschillende paadjes en langs zalig geurende klimrozen naar de plek waar het kleine broertje van deze 2 zitter stond, om even te passen, en man, wat zit-ie zalig! Lekker steun overal en ook hoofdsteun, mmm, ik was verkocht. Ze hadden deze niet op voorraad, het ging via de distributeur, en meestal duurde het wel een dikke week of 2 eer hij er was.

Ik zei dat ik hem toch wel heel graag voor dit weekend wilde hebben, aangezien hij voor mijn verjaardag is, as zaterdag, en hij ging gelijk bellen om te zien wat ze konden doen. "Kijkt u maar even buiten rond, ik kom dan zo wel naar u toe.", zei de vriendelijke man, en daar ging ik, richting rozenstruiken, langs kruidentuintjes en siererwtjes, ooh waarom heb ik deze niet in de tuin staan? Niet dat onze tuin er nu niet mooi uit ziet, kijk maar: De vriendelijke meneer kwam met grote stappen aanlopen en grijnsde, ze hadden er nog op voorraad, en omdat hij zo had aangedrongen zou de bank vrijdag -hooguit zaterdag- afgeleverd worden. Yeah! Ik wilde de man wel zoenen, zo blij was ik, maar ik hield me in, en hield het bij een blije lach en een bedankje. na het afrekenen liep ik met een kopje koffie de tuin in, even lekker zitten om al die opwinding te laten zakken. Overal waar je keek stonden banken, stoelen, leuke zitjes, (allemaal anders dan je in doorsnee tuincentra ziet staan, van modern tot klassiek), tafels met gasbranders en open haardjes in het midden, onverwachte doorkijkjes, waterpartijen, grasvelden met Engelse borders, rijen van lavendel, hanging baskets, leibomen die in boogvorm over het pad groeiden en subtiele heerlijke geuren. En met de zon hoog en dito temperatuur waande ik me op vakantie voor een half uurtje.

Met een witte klimroos in een grote zak verdween ik weer richting huis. , de rit werd even onderbroken door een tussenstop in Etten-Leur, waar ik voor schoonzus een loepopzet voor haar bril moest halen, en elk excuus pak ik aan om dan ook lapjes te aaien, en liep met een volle tas de winkel weer uit, geslaagd voor achterkantstof voor de Storm at Sea quilt die ik voor mijn broer en schoonzus ga maken; lang leve de uitverkoop. Dit is een voorbeeld van hoe het er ongeveer uit gaat zien, ik ga stoffen nemen die mijn moeder heeft geverfd, vergelijkbaar met de mooiste hoffmanbatics (om jullie een idee te geven)

Thuis aangekomen bleek iedereen weg, zoon was aan het lessen met de auto, en manlief had dochters mee de stad in genomen, cadeautjes kopen? Na een kopje koffie en 10 minuten plat besloot ik toch maar eerst het gras te maaien voordat de bui los barstte, de bijen en hommels waren heerlijk aan het snoepen

en Zopje genoot op zijn manier Van zachtjes druppelen ging het over op stortregenen, en nog voor het 8 uur nieuws begon, was de regenmeter al aan het overlopen.

En drie keer raden wat ik woensdag ga doen.