Jon was de enige die afgelopen nacht binnen had geslapen, de andere drie lieten zich niet meer zien toen de zon onderging; ze hadden dit vast besproken toen ze gisteren samen onder de tafel lagen, maar Jon is zo’n gewoontedier dat hij het vergat en voor de nacht in de garage eindigde met zijn eten.

Toen ik de boel vanmorgen openzette was Puk de eerste die zich melde, en na zijn brokjes te hebben gegeten ging hij vlak bij me ging zitten in afwachting op het restje havermelk. Fay schoof even later aan, ze zag er uit alsof ze door een schoorsteen was gekropen, foei, dat doet een dame toch niet. Sherlock kwam een uur later binnenlopen, een snelle blik naar mij en in een sprintje naar de keuken voordat Puk hem kon inhalen. De rest van de dag deden ze wat katten heel goed kunnen: slapen. Jon lag er op zijn charmantst bij, ik doe het hem niet na.

Het koelde lekker af en er vielen een paar hele korte zachte buitjes, en toen ik later naar buiten liep zag ik twee boefjes op de bank, ze lagen bij te komen van hun nachtelijke avonturen

ze zagen er zo lief uit

Ik bedoel, kijk nou toch

Fay nodigde me uit om er gezellig bij te komen liggen

Ze rekte zich al draaiend als een wokkel uit

Lekker geeuwen

Wat een dropjes 😻

Ik wilde ze net weer met rust laten toen Puk zijn zusje begon te wassen, snel mijn mobieltje uit de zak gevist en filmen maar.

Ze waren duidelijk nog niet klaar met hun middagdutje 💤