De beste wensen voor het nieuwe jaar, dat het een gezond, gelukkig, gezellig, creatief, en helend jaar mag worden met minder hartzeer dan afgelopen jaar. 

Gelukkig valt de schade op de weegschaal mee na 4 dagen weken vol snoeperijen op rond 5 december, etentjes, en koekjes en cake bij de koffie de hele dag door.

Het lekkere van zelf bakken is dat het ook zo heerlijk ruikt in huis, goed excuus.
Tulbandrecept van Rutger bij de hand

met een prachtig

en vooral zalig resultaat, hij was op dag 3 nog lekkerder dan op dag 1! 

Op oudejaarsdag kwamen de oliebollen en appelbeignets -al dan niet niet zonder kleerscheuren-  uit de pan,

net als dit eendje, wat een droppie. Ik had ook een lading oliebollen gebakken voor mijn schoonzus en had het eendje meegegeven, leuk voor hun kleindochters; ik denk dat het kopje er als eerste af is gehapt door de oudste, terwijl de jongste er alleen maar naar wilde blijven kijken. 

Jon en Arya bleven tot onze grote verbazing van al het lekkers af wat op tafel stond, we waren al op het ergste voorbereid en hadden de schalen met oliebollen (met en zonder vruchtjes) al afgedekt met theedoeken.

Als afsluiter van het jaar was daar nog het bittergarnituur; Jon wilde wel even ruiken wat er in de bakjes zat, maar het bleef bij ruiken, de kattensnoepjes die hij van Tim kreeg waren toch aantrekkelijker. 

Ik hoop de 2 kg er weer snel af te hebben, ‘t is vooral vocht he. ?

De katten zijn ook goed door het vuurwerkgeweld gekomen,  Jon liep vanaf 22.00 uur wel gestrest door de kamer, hij vond de flitsen haast erger dan het geknal, (de gordijnen in de woonkamer gingen dus dicht, wat wel scheelde voor het ventje). Arya lag middernacht op de drempel tussen keuken en woonkamer in opperste verbazing de boel te observeren,  Loki had zich boven op Suzanne’s kamer verschanst met de gordijnen dicht en het licht en muziek aan, en Zopje zat dan weer op de poef naast me, of op mijn schoot, blij dat dat mormel (Arya) eindelijk van schoot was. Dit is haar favoriete houding, helemaal gestrekt en haar buikje binnen handbereik om geaaid te worden.

2018 begon hier al goed toen dochter Suzanne om 9 uur thuis kwam van werk (bijbaantje in de horeca), de zaak was tot 5 uur open, en dan moeten ze nog bijvullen en schoonmaken. Komend half jaar gaat ze stage lopen bij het bedrijf van haar dromen in Amsterdam, 30 december kreeg ze te horen dat ze er was aangenomen. Ze wilt haar bijbaantje wel aanhouden, dus zien we ze gelukkig nog wel elk weekend.  Nu nog “even” een -liefst gemeubileerde- kamer regelen, kamernet wordt afgespeurd en Evelien (die al járen in Amsterdam woont) gaat bij haar kennissen en vrienden rondvragen.

Volgens traditie eten we op nieuwjaarsdag kroketten, (de zalige vleesragout had ik eergisteren al gemaakt) 

en na nog geen half uurtje rollen mochten de kroketjes in de koelkast om weer op te stijven.

 Gemaakt volgens dit recept uitpaulineskeuken dat wordt zeker weer smullen met het gezin -1 (helaas moet Evelien werken)