Toen ik dit tricot lapje 18 jaar geleden kocht om er een kruippakje voor Suzanne van te maken, had ik in mijn wildste dromen niet gedacht dat ik zolang zou wachten om er iets voor haar van te maken. Maar wat staat de kleur haar mooi, en het zit lekker, wat wil je nog meer? Uurtje tekenen en knippen, uurtje naaien, en hopelijk minstens een jaar plezier van.
    
In de zak met kledingstoffen van die periode vond ik ook dit katoentje

lekker soepel vallend met een krinkel-effect, eens kijken of het model bloesje wat ik heb gekozen uit het Lutterloh patronenboekje (2014) me staat, voordat ik de schaar in de vorige week op de markt aangeschafte fleurige iets wat stretchy stof ga zetten.
 
Het wordt het linker bloesje, maar dan zonder die wapperrand eraan, hoewel het op zich wel goed zou zijn, het breekt de brede front een beetje.

Ruitjesstof, dat is voor mij vragen om problemen, Loki ligt ter kwaliteitsbewaking op de stof, en kijkt geschrokken om, zo van: “Weet je het wel zeker?”

Ik heb namelijk een ruitjesstofallergie sinds ik als 12-jarige op naailes een nachtjapon met pofmouwen van geruite stof moest maken, ik ben er nooit helemaal overheen gekomen, en je kan de geruite quiltstoffen in mijn kast (krijgertjes) op de vingers van één hand tellen, zo traumatiserend was dat toen. Nee, hier werd thuis niet over gesproken, mijn zus en moeder heb ik ook nooit kunnen betrappen op het maken van kleding van ruitjesstof, tenminste, niet dat ik me kan herinneren; het kan zijn dat ik dit beeld heb verdrongen.
Duidelijk een geblokte herinnering, mijn moeder vertelde me na het lezen van dit blogje, dat ze voor  haar coupeuze opleiding heel veel met ruitjesstof heeft gewerkt, en rokken, broeken, en zelfs een jas ervan heeft gemaakt. Ze haalde deze herinnering kreunend op, dus zo leuk vond ze het ook niet.
Mijn ouders gingen pas op vakantie naar Schotland toen wij allemaal al het huis uit waren, bedenk ik me nu; puberende dochters, Schotse mannen, kilts, kleine kindjes, met kilts. Oh wat erg, als ik hier nou maar niet van ga dromen, allemaal ruitjes om me heen.