Zaterdagmiddag liet jongste dochter via de familie groepsapp een foto zien van een knoopje van de hechting bij haar pols die los was gegaan en of dit kwaad kon. En zie daar, een festonsteek, ik wist niet dat ze die gebruikten met hechten, maar ja, ik lig er al bijna dertig jaar uit ?

Zowel oudste dochter als ik wisten te vertellen dat dit niet zo kon blijven, want ja, ik hoef jullie niets te vertellen over de festonsteek he. Dus stond ik een half uur later met twee schoongemaakte pincetten de knoop er terug in  te zetten. Een hoop gepiel, want zo’n hechtingdraadje is als een visdraadje met een eigen willetje, net als je denkt dat je het door het lusje heb gestoken floept het weer terug. Maar goed, uiteindelijk kwam alles toch goed en zit het knoopje er nog steeds in, hij hoeft het nog maar een week vol te houden.

Die middag kwamen de spelletjes op tafel, Jon was zijn lapje kwijt en wilde in de doos liggen, niet zo handig en na een paar pogingen liep hij naar de keuken, dan maar wat eten.  We begonnen met een voor iedereen nieuw spel, ‘de Kwakzalvers van Kakelenburg‘, veel uitleg, veel onderdelen, maar wel leuk als je het eenmaal snapte, klik hier voor meer uitleg. 

Na het eten speelden we een ander spel, Ticket to Ride, ook heel leuk om te doen,  klik hier om er meer over te lezen en zien

Zondagmiddag kwam ik weer toe aan een beetje borduren

Ik bleef veel te lang tv kijken, ik ben op Videoland de serie .”The Good Fight” aan het kijken, verslavend leuk, moet kunnen in het weekend en in de avonduren. Tussendoor vond ik nog een beetje tijd om onkruid te verwijderen, eten klaar te maken, huishoudelijke taken die gedaan moeten worden, enz enz.
Ik plukte nog een paar trosjes druiven, de rest -iets van tien of zo- laat ik hangen voor de vogels, wespen en andere beestjes die ik ze ook lekker vinden. Ik had ze afgespoeld in een vergiet en de druiven allemaal los geplukt en in een kommetje gedaan om zo tijdens het tv kijken op te snoepen. Er kroop nog een slakje en een plat groen kevertje uit het vergiet, ze kregen gratis vliegles van mij via het keukenraam, Jon rende er achteraan want hij dacht dat ik met kattensnoepjes strooide.
Tijdens het eten kwam ik nog een paar jakkie druiven tegen die ik opzij legde, en toen ik later het kommetje naar de keuken bracht, zag ik iets bewegen. Er kroop een oorwurm uit een druif die ik niet in mijn mond had gestopt omdat het wat naar gist rook, brrr, bijna had ik geweten waar oorwurmen naar smaken. ? Ik heb het beestje buiten gezet, daar kan hij zijn leven voort zetten.