Tegen alle verwachtingen in kreeg ik gisteren de resterende drie blokken en een paar halve (rand)blokken af, pfew, ik had het wel gehoopt maar niet gedacht, dus deed ik een happy dance toen ik ze tegen de muur had geplakt.

En nu kijken welke op een andere plek beter kunnen zitten, en dan ook hopen dat er geen verkeerd gemaakte blokken tussen zitten waarbij de driehoekjes verwisseld zijn of zo. Misschien heb ik voor het eind van de week de blokken als diagonaal lopende banen aan elkaar zitten, oh dat zou te gek zijn.

Van de Stitch journal van Marion’s world is de tweede pagina ook klaar. Hier zat ik zondag en maandag ook aan te werken. Dubbel gevouwen strookjes witte stof met een strookje wollen tussenvulling in de vouwen vormen de randen van de elfenbankjes. Ze bloezen en golven net als in het echt.

Zondag kwam Jon er gezellig op liggen, hij wilde ook aandacht krijgen. 

Op het kussentje liggen oké, maar dan wel zo dicht mogelijk bij mijn werkstuk. En ondertussen naar het schaatsen kijken.

Over het schaatsen gesproken, nou ja, over de commentatoren, tenenkrommend! Zitten te ouwehoeren over zaken die niets met de wedstrijd te maken hebben, kramen gewoon onzin uit over de schaatsers omdat ze niet zitten op te letten, en terwijl een schaatser een volle ronde wordt ingehaald laten ze net een interview zien van Yvonne van Gennip vol in beeld. Daarna laten ze de wedstrijd zien, “Oh, hij is ingehaald, dat hebben we gemist.” Tijdens een wedstrijd gewoon even iets anders uitzenden, waarom kan dit niet wachten tot alle deelnemers klaar zijn? Hopelijk zit er iemand bij de redactie die hier verandering in gaat brengen, al was het maar voor de bloeddruk van mijn lief, die gek is op schaatswedstrijden, maar de commentatoren steeds moet corrigeren omdat wat ze zeggen kant noch wal raakt.
Even wat opruimen en kijken wat er nog meer moest gebeuren

Er kwamen nog kettingsteken en rijgsteken bij, en de lege plekken werden opgevuld met de bruin rode wol,

en helemaal onderaan moest hetzelfde zwarte stofje komen als helemaal bovenaan voor de balans, maar ik was niet zo tevreden over dat zwarte stofje, het was te vlak. Dus naaide ik er dezelfde zwarte stof met bobbeltjes op als van Jon’s kussen, Minky, een fluweelzachte fleese. Ik had boven nog een stuk gevonden.

De eerste pagina moet worden gemaakt door van beide “bladzijden” de randen naar binnen te vouwen en met de matrassteek aan elkaar te naaien. Hier zitten ze op elkaar vastgespeld

Maar dan moeten ze wel even groot zijn 😬 een stuk van de eerste pagina komt er bovenuit, door het appliqueren en stumpwork is de stof wat ingetrokken.

Door even wat te trekken kreeg ik het weer even groot,

maar volgens mij is deze in no time weer uit vorm en gekrompen. Op zijn kop op een zachte ondergrond oppersen? Ik wacht even op wijsheid 🤓 Het is een goede leerschool geweest, toch de boel in een ring doen bij dit soort werk, desnoods een stuk stof rondom aannaaien en het in een groot quiltframe opspannen. Ik heb nog een grote vierkante Qsnap van 40 cm ergens liggen. Ergens 🧐

Ik ben benieuwd wat de volgende pagina ons gaat brengen, ik hoorde Marion iets zeggen over een vlinder of zo. Oh dat zou gaaf zijn.
Eens kijken hoe ver ik kom met het inhalen van de hartjes van CrabappleHill Studio, ik loop er nu iets van vier achter. Ik heb het er maar druk mee.