zo zie ik er uit met de loep op de bril, ik vind het er best wijs uitzien op deze foto, en snap het honend gelach niet zo van de kinderen, tot ik deze foto bekijk:  eeh ja, staat inderdaad niet bijster slim, en dan heb ik hier mijn mond nog dicht! Nee, die foto krijgen jullie niet te zien, die heb ik gedelete. ‘k Heb trouwens geen lippenstift op, die rode lippen zijn het gevolg van latex-allergie; ik ben donderdag in aanraking geweest met dat spul ergens zonder dat ik er erg in had, maar toen ik om 6 uur voor het eten zorgde voelde ik het al tintelen en prikkelen en wist ik al hoe laat het was.  6 uur! (mijn lippen zijn nu aan het vervellen)

Gisteren waren we bij mijn ouders om alvast de verjaardag van mijn moeder te vieren die maandag jarig is, broers en schoonzus met dochter waren er al, de kamer zat al snel vol met een hoop gekakel en warmte, pfff mag er een raampje open? Ze had naast grote bosesn bloemen ook een bijzondere vetplant gekregen met mooie belbloemen in zachtgroen (is het catproof?), en een hele serie speciale vetkrijten om stof mee te kleuren.

Ik had een Cambridge fietsmand op de kop weten te tikken voor haar fiets, dit formaat zou ideaal zijn geweest voor mijn moeder (kunnen hoge planten in vervoerd worden) maar niet aanwezig waar ik was, -ik ontdek nu pas op deze site – Naast een mooie lap stof voor haar stitcheryquilt, kreeg ze van ons nog een uitschuifbare magneet welke ik bij nordicneedle.com  had gekocht. Ideaal als je een naald heb laten vallen en je kan er net niet bij. We hadden heerlijke taart bij de koffie, lekker kletsen en ik natuurlijk even stitchen, want verslaafd he. En ik wil het ook dit jaar nog klaar hebben☺ja, de hele quilt.

Om een beetje een idee van formaat van blokjes te krijgen, hier zie je mijn moeder voor haar stitcheryblokjes staan, ze heeft ze allemaal af! Tegen het patchen ziet ze erg op omdat ze snel kramp in haar ene hand krijgt, dus zal ik eens een dagje komen om te helpen. Haar zelfgeverfde stofvoorraad zie je op de andere foto, een plaatje van kleuren. Ook de oktober en november snowmen van Paoletta waren al klaar, nog eentje maar. De weblog van Paoletta laat ik vaak aan staan vanwege de muziek, draait zo mooi op de achtergrond mee tijdens het bloggen☺

En toen ontdekte ik dat een award had gekregen van Yvonne omdat ze mijn blog leuk vind om te lezen ☺ en nu mag ik deze award ook weer uitdelen maar niet zomaar;(ik knip en plak lui de tekst van Yvonne)

Er zijn regels verbonden aan de award en die zijn :Je mag deze award aan 5 mensen geven.  4 van hen moeten je blog trouw lezen en ééntje moet aan de andere kant van de wereld wonen.

Kieny woont ver weg, en heeft er net eentje gekregen, bij deze dus 2 ☺ Dijanne uit Australië krijgt er van mij ook eentje, ze maakt zulke mooie dingen en showt veel foto’s van haar reizen. Marie-Thérèse krijgt er eentje van mij omdat ze te druk bezig is met integreren en daarna weer verhuizen om te bloggen; gelukkig kan ze tussen de bedrijven door haar handjes wel lekker laten wapperen over brei- en quiltwerkjes, anders zou een mens toch gillend gek worden? Marjon krijgt er ook eentje, zoveel pech en rampspoed en toch altijd weer terug positief blijven, heel knap! Jammer dat ze niet besmet is met een quiltvirus, na al die tijd dat ze meeleest op mijn weblog, ’t zit er gewoon niet in he.  En de laatste gaat naar Anja die zulke mooie dingen maakt en het met foto’s ook zo boeiend maakt op haar weblog.