Een paar dagen geleden kwam de vraag van Hilde van Yourganize https://www.yourganize.nl/ of er nog mensen waren die de grote schoonmaak deden. Nee, ik niet, ik ben een impulsieve schoonmaker, ik doe het wanneer het mij opvalt, in de weg zit, gek begint te ruiken, andere kleuren krijgt dan normaal, of stoort, zoals deze morgen heel vroeg, toen iedereen nog lekker lag te slapen.
Nog voordat ik de douche instapte viel mijn oog al op een paar opgedroogde waterplekken met kalkrandjes op de vloer naast het bad, en ik sprayde er een badkamer reiniger op die naast het schuursponsje op de hoge kast in de badkamer stond, zodat het alvast kon intrekken. Het bad en wastafelmeubel had ik eerder deze week al onder handen genomen nadat ik stijf van het tuinieren in bad was gegaan, jammer dat ik toen niet gelijk alles had schoon gemaakt.
Na afdrogen, haren doen en tandenpoetsen nam ik niet eens de moeite me eerst aan te kleden maar ging gelijk aan de slag. Daar zat ik in mijn blootje op handen en knieën met een schuursponsje de plekken weg te schrobben en met een vochtige handdoek de hele vloer te dweilen. Ik dweilde zo achteruit schuivend richting de badkamerdeur, en dacht: “als er nu iemand in de badkamer zou komen, zou die zich rot schrikken van het uitzicht”, en ik moest lachen. ? 
En toen dacht ik aan de slotscène van het tweede seizoen van de politieserie No Offence, Vivienne, de leidinggevende van het team, ziet een collega met afgetraind lijf uit zijn vieze kleren gaan, en zegt dan heel droog:
”I had a VHS that started like this once.”

Een geweldige serie!