Na de lunch was het tijd om groepsfoto’s te maken nu iedereen -op Linda na- er nog was en het niet meer/alweer regende; buiten vroeg ik een van de animator die bij zijn groep stond te kletsen of hij het wilde doen, en hij keek glazig naar mijn camera, oei, lastig, een spiegelreflex, maar gelukkig was daar Yvonne’s aanbidder die het met volle overgave deed. We moesten op commando lachen en juichen, handjes in de lucht en meer van dat al, maar met handjes omhoog staan alleen de voorste of de langste mensen met hun gezicht in beeld, de rest heeft immers een handje of twee voor hun snufferd. Toen de sessie van zo’n tien foto’s klaar was, kwam Ilse aanzetten, achteraf zag ik op de foto’s Yvonne met haar mobiel in de weer, ze was zeker Ilse aan het verwittigen dat ze moest komen.

lachen 🙂
Nu met Ilse erbij een versnelde fotoshoot

en weer hoog met die handjes. Volgende keer mogen de slanke dames vooraan staan 😉

De Antwerpse quiltgroep wilde ook een eigen foto,

leuke groep 🙂 , mijn moeder vroeg zich af waar ik bleef, ze staat er mooi op.

vooruit, nog eentje met de handjes omhoog

en nu gauw weer naar binnen, nog een paar lijntjes naaien.