Dinsdagavond was er weer de bee in Heerle, met een naaimachine in de sleurhut achter me aan trekkend liep ik de haast volle zaal binnen en streek achterin de zaal neer op een stoel aan de hoek van de tafel. Hier zat een vrouw met een missie; de door de groep gemaakte blokjes voor de loterijquilt voor volgend jaar zitten al weken tegen de muur geplakt, en ik wilde hier nu wel snel een hele quilttop van zien. De ontbrekende blokken waren verkeerd om in elkaar gezet, hier wordt nog aan gewerkt.
Na overleg met de dames van de loterijcommissie (of het goed was) ging ik snel van slag, voor de aangeboden bonbon van Nellie nam ik wel even tijd om van te genieten, ze trakteerde omdat dit haar laatste avond op de bee was vanwege een verhuizing naar Friesland komende maand. Ze zat naast me en al naaiend hoorde ik haar verhuisavontuur aan, ze had er enorm veel zin in, gelukkig. Aan het eind van de avond werd er dan ook flink wat afgezoend, gelukkig blijven we via facebook op de hoogte van elkaar. Het naaien van de blokken ging ook lekker, ik had gehoopt meer (de hele top of zo) af te krijgen, maar met drie banen plus de bovenste border was ik ook wel tevreden. Waterkoud was het woensdag, maar in de kelder van Leur waar ik aan de slag ging achter de longarmquiltmachine was ’t lekker warm, zoveel quilts die lagen te wachten op steekjes.  Eerst moest de poppetjesquilt doorgequilt worden in slingerende krullen rond de applicaties, er mocht absoluut niks er op de applicaties komen.
Halverwege de middag was hij klaar, ging hij van de rollen af en ging de romantische mandjesquilt erop. Deze moest alleen maar gesandwicht te worden, (dit is met grote steken de lagen van achterkant, tussenvulling en top in een raster op elkaar stikken zodat de boel tijdens het met de hand doorquilten niet trekt, plooit, hobbelt of verschuift), de maakster gaat hem zelf -denk ik- met de hand doorquilten, een heerlijk werkje voor de wintermaanden. Het was even een secuur klusje om hem op de rol van de machine te krijgen daar de lichte buitenranden allemaal schuin van draad waren, het meetlint kwam er aan te pas met het vastspelden om te zorgen dat de afstand tussen de blokjes overal gelijk was. De ochtend erop was deze quilt gesandwicht, netjes opgevouwen, lintje erom, en op naar de volgende quilt.

Oooh, ik kreeg wel even slappe knietjes toen ik deze beauty zag, eerst dacht ik dat het King George was, maar hij heet “Camelot”,  ontworpen door Trish Harper en vernoemd naar het kasteel van King Arthur, dus had ik toch wel iets koninklijks op het quiltbed liggen.De maakster had bij het inleveren van de top gekozen voor een all over patroon, een grote swirl met een lichte Aurifill boven én onder ?. Wie deze quilt heeft en hem met de hand wilt doorquilten, klik dan hier voor een mooie foto. Het quilten ging lekker en het kasteel van de koning kwam voor het eind van die middag klaar, en daarna had ik nog een uurtje tijd om een voor mij nieuw motief te oefenen, een fantasie-krul-met-veren geval. Mariëlle (de andere longarmquilter van quiltshop Leur) had hiervan een voorbeeld gemaakt, handig! Vrolijk motief!Het lijkt veel op deze, alleen zijn hier de veren groter. Mooi he.ik ben gestopt toen het lekker ging, mijn rug en pols begonnen te mopperen dat het mooi was geweest, en dan ben je eigenlijk te lang doorgegaan. Maandag duik ik weer de kelder in en met frisse blik en uitgeruste ledematen denk ik hat het nog een uurtje spelen oefenen is en dan zit het er denk ik wel in. En zo niet, dan oefen ik nog een uur langer. Jammer dat ik thuis geen longarm heb, dan zou ik het wel weten!