Toen ik gisteren zonder pruik op Suzanne met de auto naar streetdance bracht schrok ik eerst wel, beetje huiverig, maar omdat ik toch mijn auto niet uit moest was het niet vervelend. Vanmorgen besloot ik de volgende stap te zetten, nl zonder pruik op naar het winkelcentrum. Ik kwam geen bekenden tegen op het winkelpersoneel na, en het viel me niet tegen. 1 bedrijfsleider sprak me aan en vroeg wat er aan de hand was, wijzend naar zijn eigen hoofd. Hij schrok wel maar een andere klant vroeg zijn aandacht en ik ben weer verder gegaan met winkelen. Vanmiddag moest ik de container van straat halen en toen stopte een vrouw uit de straat met haar auto vlak bij me en zei dat ze het van de tuinman had gehoord (de ’tuinman’ zonder groene vingers zal ik maar zeggen, die dus) en vroeg hoe het ermee ging. Ook zij keek heel geschrokken en zei dat ze het jammer vond dat ze het niet eerder wist want dan had ze misschien kunnen helpen. Lief.

Vanavond ga ik dus ook zonder pruik op naar Eveliens voorlichtingsavond op school, ben heel benieuwd hoe dat zal gaan. Ik hoop dat er niet teveel persoonlijke vragen mijn kant op komen, ik wil het graag droog houden. Ik zal in ieder geval wat make-up op doen om er stralend uit te zien 😉 Dat ik vanavond ga en niet Perry, komt omdat hij naar een vergadering moet die al heel lang geleden was afgesproken, Evelien heeft mij vanmiddag laat pas op de hoogte bracht van deze voorlichtingsavond. Daar valt niet tegenop te plannen.

Ik denk dat ik de pruik in de wilgen kan hangen, bij wijze van spreken dan toch. Ik zal hem vanavond wassen en dan kan-ie morgen weer mooi terug in de doos waarin hij gekomen is. Hopelijk heb ik hem nooit meer nodig.

Weer een hoofdstuk afgesloten.